Hlín - 01.01.1967, Qupperneq 70

68
Hlin
I’etta gerir hjónavígsluna að markleysu — hvort sem hún
er kirkjuleg eða borgaraleg. — Það þýðir einnig það, að
margar stúlkur láta tilleiðast til verknaðar, sem getur
haft barn að afleiðingu, ef til vill af því, að hinn aðilinn
gefur það í skyn, að auðvitað bregðist hann ekki, en þeg-
ar á reynir þarf stúlkan að horfa til framtíðar, sem upp-
alandi barns, án þátttöku föðurins í því starfi. — Þetta
virðist mjer vera rangt, og jeg er viss um það, að það er
afleiðing þess, hvernig litið er á trúlofun hjer á landi. —
Það er sannleikur, að í prestakallinu sjálfu hefur maður-
inn minn ekki gefið saman nema ein hjón á sex árum,
sem ekki áttu a. m. k. eitt barn saman, þegar þau giftust.
— En aftur á móti get jeg talið upp a. m. k. 6 eða 7 hjóna-
leysi í prestakallinu, sem ekki eru gift, þótt þau eigi börn
komin að fermingu, og sum eldri, og virðast ekki hafa í
huga að giftast. — Sjálfagi er það, sem hjer vantar. —
Ungt fólk þarf að læra, að það er vel þess virði að vinna
og bíða lítið eitt lengur til þess að eignast sitt eigið heim-
ili, til þess að fæða sitt fyrsta barn, í stað þess að taka
ánægjuna út fyrst, og horfast í augu við afleiðinguna
seinna, eða láta hana lenda á afa og ömmu.
Jeg gæti sagt miklu meira um þetta efni, en langar
mest til að heyra ykkar álit á því.
Jeg er nú búin að tala alllengi, en um oflítið, en nú
langar mig til að draga saman það sem jeg hef verið að
reyna að segja.
Það fyrsta er mikilvægi þess að byrja snemma að venja
börnin. — Það er gagnslaust að láta þau fara sínu fram
þangað til þau eru komin á unglingsárin, og ætla sjer þá
að fara að aga þau, því að það er gagnslaust. — Eini mögu-
leikinn er að innprenta þeim hvað sje rjett og rangt. —
Þetta verður að gera á meðan þau eru ung, áhrifagjörn
og taka mark á skoðunum mömmu og pabba.
í öðru lagi verða foreldrarnir að taka jákvæða afstöðu
til málefna — ekki hamra á setningum eins og þessum:
„Ekki að drekka, ekki stela, ekki koma seint inn á kvöld-