Hlín - 01.01.1967, Side 186

184
Hlin
skeiði á Hólum. Þetta var síðast í apríl, búið að sleppa
fjenu og vallarvinsla ekki byrjuð, svo jeg þáði þetta
góða boð með þökkum, og sje ekki eftir því. — Það var
bæði fróðlegt og skemtilegt. — Kostaði ekkert. — íburð-
arfæði. — Hesturinn við töðustall allan tímann.
Þessir nemendur voru á námsskeiðinu: Hallgrímur
Andrjesson, frá Reykjavöllum í Tungusveit í Skagafirði,
tveir piltar úr út-Eyjafirði, og svo var jeg, einn Húnvetn-
ingur.
Það voru flutt erindi á kvöldin, engin dans eða söng-
ur. — Jeg man ekki eftir fleiri kennurum en Sigurði,
skólastjóra, hann var kátur og skemtilegur, enginn þekti
hann frá piltum. — Þarna var Jón, síðast bóndi á Akri
og alþingismaður, nemandi, þótti bera af.
Síðasta kvöldið á námsskeiðinu flutti Margrjet hús-
freyja í Brimnesi ræðu, hún ámælti Skagfirðingum fyrir
að hafa ekki sótt námsskeiðið, en hældi okkur hinum.
Það væri nógu gaman að bregða hjerna upp mynd af
einni kaupstaðarferð, sem Jón lýsir, og jeg skrifaði upp
eftir honum. — Við vorum að tala um góða veðrið, glaða-
sólskin og blíða í morgun, og hve mikils virði það væri
að hafa gott veður á haustin, ekki síður en aðra árstíma.
Þá sagði Jón:
„Já, á haustin, þá lagði maður nótt með degi, þá var
margt að starfa í sveitinni, og þá var mikils virði að hafa
góða tíð. — Jeg man þegar við vorum í haustferð úti á
Blönduósi með sláturfje, vorum búnir með alt að kvöldi,
og hjeldum heim í glaðatunglsljósi, öðruvísi var ekki
hægt að leggja upp að kvöldi. — Við vorum nokkrir sam-
an, og það voru 20—30 hestar með böggum, við rákum
þá, og fórum bakkana, því búið var að hirða allsstaðar,
þetta var þægilegra og styttra. — Glatt á hjalla, mikið
sungið. — Það var 8 stunda lestargangur. — Mestalt voru
þetta sláturafurðir. — Jeg seldi aldrei slátur, gaf kannske
eitt og eitt þeim, sem höfðu gert mjer greiða útfrá.
Það var svo mikils virði að hafa blessað slátrið í búið,