Hlín - 01.01.1967, Page 194

192
Hlín
byrgan að fært væri að ráðast í mikið. — Verðið átti að
vera 11 krónur. — Jeg fjekk þá 10 með þessum umræddu
kjörum.
Það voru margir, sem Jóninna hjálpaði á þessum ár-
um, og allan sinn búskap, eldri sem yngri. — Aldrei var
þar svo kennari, að ekki væru tekin mörg börn af ná-
grönnunum, svo þau mættu njóta kenslunnar með heima-
börnum. — Vinnumenn og vinnukonur fengu einnig að
njóta tilsagnar kennarans.“
Þegar Brynjólfur átti 90 ára afmæli var haldin veisla
mikil, börnin komu úr öllum áttum að fagna sínum góða
föður: Sátu þrjú sitt hvoru megin við afmælisbarnið,
þrjár konur, þrír karlar, fallegur hópur, en heiðursgest-
urinn var fallegastur af þeim öllum!
Margar snjallar ræður voru fluttar, Brynjólfi þakkað
mikið og gott æfistarf og afkomendum hans mikið gagn
fyrir land og lýð.
Hjer hefur lítillega verið minst þriggja manna í Hjer-
aðshæli Húnvetninga, en ástæða er til að minnast að
nokkru allra dvalargesta, sem þar hafa verið, lengur eða
skemur. — „Hver einn bær á sína sögu,“ og þá ekki síður
hver einstaklingur. — Hvert hæli ætti að eiga sjer Minn-
ingabók um dvalargesti sína. — Fordæmi er fyrir hendi,
þar sem er Æfiminningabók, sem óðalsbóndi Sigurður J.
Líndal á Lækjamóti í Víðidal gaf Sjúkra- og Dvalar-
heimilinu á Hvammstanga. — Gert er ráð fyrir að þar
verði skráð æfiatriði dvalargesta.
H. B.
Það er drýgst, sem Drottinn gefur.
Grær undan hollri hendi.