Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 208
206
Hlín
Skautbúningur Alexandrínu drotningar íslands 1921.
Með samtökum varð það að ráði að efnt var til sam-
skota meðal íslenskra kvenna veturinn 1920—21 í því
skyni að Alexandrínu drotningu íslands, sem væntanleg
var í heimsókn til íslands 1921, væri gefin vandaður
skautbúningur.
Sumum fanst nú þetta óþarfi, og vildu hvergi nærri
koma, en konurnar höfðu sitt fram, og búningurinn
komst upp með heiðri og sóma, og drotningin klæddist
honum í veislu, sem þeim hjónum var haldin í Iðnó. —
Þar var margt kvenna klætt skautbúningum, svo haft
var eftir Friðriki ríkisarfa, sem þarna var, ungur maður,
með foreldrum sínum: „Mjer sýnist hjer fjölda margar
drotningar samankomnar"!
Sagt var að safnast hefðu 30 þúsund krónur til bún-
ingsins, þóttu það miklir peningar á þeim árum, enda
miklu til kostað. — Þessi fagri búningur var íslandi og
Islendingum til heiðurs og sóma. — Lof sje íslenskum
konum fyrir samtökin og listaverk sín!
Það var leitað eftir upplýsingum hjá konum í Reykja-
vík.
Frú Sigríður J. Magnússon, skrifar um Drotningar-
búninginn:
„Árni Björnsson, gullsmiður, teiknaði sóleyjarupp-
dráttinn, sem hafður var á öllum búningnum, og smíð-
aði beltið og koffrið, sem hvorttveggja var úr gulli. —
Elín Andrjesdóttir, handavinnukennari, saumaði sam-
felluna, jeg sá hana hjá henni, meðan hún var við út-
sauminn, sem mig minnir að væri „kunstbroderi", en
ekki skattering. — Ingibjörg Eyfells og Kristín Jónsdóttir,
hannyrðakonur í „Baldursbrá", baldýruðu, knipluðu og
saumuðu skauttreyjuna í sameiningu. (Sjálfsagt fald-
inn líka). — Fríða Proppe, hannyrðakona, dró í slörið,