Goðasteinn - 01.09.1999, Side 131

Goðasteinn 1999
Suðrvegum, sem fyrr segir, gat hann
upp spurt ok með sér haft Sœmund inn
fróða á þann hátt, sem hér segir.
15. Jón spurði upp Sœmund
Sigfússon
Eigi hœfir annat en geta framar en
áðr er sagt, hversu mikit lið íslenzkum
mönnum varð at inum heilaga Jóni,
jafnvel utanlands sem innan. Teljum
vér þann hlut einkanlega þar til, er
hann spandi út hingat með sér Sæmund
Sigfússon, þann mann, er verit hefir
einhverr mestr guðs kristni til nytsemd-
ar á Islandi ok hafði lengi verit ( út-
löndum, svá at ekki spurðist til hans. En
inn heilagi Jón gat hann upp spurðan,
at Imnn var með nökkurum ágœtum
meistara, nemandi þar ókunniga fræði,
svá at hann týndi allri þeiri, er hann
hafði á œsku aldri upp numit, ok jafnvel
skírnarnafni sínu. En er inn heilagi Jón
kom þar, er hann varfyrir, spurði hvárr
annan at nafni. Inn heilagi Jón sagði
sitt nafn, en Sæmundr nefndist Kollr.
Jón svarar af gift heilags anda ok
mikilli kennispeki: „Ek get, at þú heitir
Sæmundr ok sér Sigfússon ok fæddr á
Islandi á þeim bæ, er í Odda heitir. “
Takli hinn heilagi Jón þar til fyrir
honum, at hann kannaðist við sik ok ætt
sína.
Sœmundr mælti: „ Vera má, at sönn
sé saga þín, ok ef svá er, þá munfinn-
ast í túninu í Odda hóll nökkurr, sá er
ek lék mérjafnan við. “
Ok eftir þetta kannast þeir við með
öllu.
Þá mælti hinn heilagi Jón: „Fýsir
þik ekki í brott heðan ? “
Sæmundr svarar:
„Gott þykir mér hjá meistara mín-
um, en þó, síðan ek heyrði þín orð ok ek
sá þik, virðist mér þó sem sá hafi betr,
er þér fylgir ok aldri við þik skilst, en
eigi sé ek þó ráð til þess, at ek mega
þérfylgja, því at meistari minn vill með
engu móti gefa mik liðugan. “
Inn heilagi Jón mœlti: „ Vit skulum
báðir þar at sitja, ok mun ek dveljast
hér um hríð. Skulum vit til nýta hverja
stund, er vit megum við talast, eigi síðr
nætr en daga. Nú ef meistari þinn ann
þér mikit, þá mun hann leita okkar, ef
vit erum einir saman, ok mun hann þá
venjast við ok þykkja ekki grunsamligt,
ef þar kemr oft at. En ef hann léttir qf
at leita okkar, þá skulum vit leita á
brott sem skjótast. “
Sæmundr mælti: Vitrligt ráð er
þetta, er þú hefir til lagt. Skal þetta
grundvöllur okkarrar ráðagerðar, en við
vitran mann eigum vit, þar sem meist-
ari minn er, því at hann sérferð okkra,
þegar hann hyggr at himintunglum í
heiðríku veðri, því at hann kann svá
algerla astronomiam, þat er stjörnu-
íþrótt, at hann kennir hvers manns
stjörnu, þess er hann sér ok hyggr at
um sinn. “
16. Hversu Sœmundr sigraði meist-
ara sinn.
Nú eftir þessa ráðagerð fylgir
Sæmundr Jóni á fund meistara síns.
Tók hann við honum allvel. Er Jón þar
-129-