Goðasteinn - 01.09.1999, Qupperneq 189

Goðasteinn 1999
Tekið upp í
Þykkvabænum
1998
samband Djúpárhrepps að kaupa jarð-
ýtu og ekki er hægt að segja annað en
Þykkbæingar hafi farið vel út úr þeim
viðskiptum. Eftir samningaviðræður
var ákveðið að ýtuna skyldi kaupa hjá
Sambandinu (SIS) og borgað skyldi
verða í kartöflum. Ytan kom svo árið
eftir en það er að segja af kartöflunum
að þær skemmdust allar eftir að þær
koinust suður og þar við sat (sbr.viðtal
við Ólaf Guðjónsson).
Eftir þetta áfallaár fóru menn að
huga að ráðum svo þetta myndi ekki
endurtaka sig. Varð mönnum fljótlega
starsýnt á kartöflugeymslurnar sem
ekki voru nógu stórar til að taka við
þess háttar uppskeru sem varð. Niður-
staðan var því að auka geymslupláss
inanna.
Sýnt var þó að það mundi ofvaxið
einstaklingum að koma sér upp nœgi-
lega stórum kartöflugeymslum, œtti
þær að vera svo fullkomnar að engin
hætta vœri á því að uppskeran ónýttist í
þeim. Og því var það, að hreppurinn
! hljóp undir bagga og ákvað að reisa
sameiginlega kartöflugéymslu og
frystihús (Árni Óla 1962:183)
Þessi stóra geymsla var reist 1954
og er í raun 3 hús sem hvert um sig er
150 nó og rúma um 600 tonn. Bygging
húsanna var fjármögnuð þannig að þau
tóku sjálkrafa þau geymslugjöld sem
ríkið borgaði bændum fyrir að geyma
almennt kartöflur yfir veturinn. Þetta ár
var geymslan fyllt, en allt kom fyrir
ekki því kartöflurnar eyðilögðust í
húsunum þennan vetur. Ályktun mín er
því að þessi hús hafi verið byggð af
misskilningi þar sem menn héldu að
þeir gætu komið í veg fyrir mygluáföll.
En hvort sem húsin hafa verið reist af
misskilningi eður ei hafa þau þjónað
Þykkbæingum vel síðan.
Lá myglan nú niðri í tæp fjörutíu ár
en aðrir kvillar litu dagsins ljós. Fyrir
1965 var lítið um geymsluskemmdir en
eftir þann tíina byrjuðu þær að herja á
-187-