Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1891, Blaðsíða 11
11
þingi« ásamt Þorgeiri Guðmundssini, og ritdeila hans
við prófessor Rask var þá á þrotum. Sama haustið,
sem Konráð kom til Hafnar, tók Baldvin embættis-
próf í lögfræði. Eigi er mjer kunnugt um, að nokk-
ur verulegur kunningsskapur hafi verið milli Konráðs
og Baldvins, enda urðu samvistir þeirra í Kaup-
mannahöfn eigi langar, því að Baldvin andaðist, sem
kunnugt er, snemma á árinu 1833. Aftur á móti
mun Konráð fljótt hafa orðið aldavinur Brynjólfs
Pjeturssonar. Þeir höfðu verið 2 ár skólabræður í
Bessastaðaskóla (1826—1828), og var Brinjólfur 2
árum ingri enn Konráð, þó að hann kæmi fir í skóla,
og hafði hann verið 2 ár í Kaupmannahöfn, þegar
Konráð kom. Hann var ágætum hæfllegleikum bú-
inn og hvers manns hugljúfl. Magnús Eiríksson kom
til Kaupmannahafnar sama sumarið og Konráð, og
bjuggu þeir saman first framan af á Garði, og hjelst
vinátta þeirra meðan þeir lifðu báðir. Sömuleiðis
mun Konráð um þessar mundir hafa rifjað upp aftur
kunningsskap sinn við Tómas Sæmundsson — þeir
höfðu verið eitt ár saman í skóla, Tómas var þá í
óða önn að lesa undir embættispróf, sem hann leisti
af hendi árið 1832 í janúarmánuði, enn um vorið
það sama ár hóf hann ferð sína um hin merkustu lönd
Norðurálfunnar, svo hann var ekki lengi samtíða
Konráði f Höfn. Af ungum mönnum, sem þá vóru
f Höfn, má enn fremur nefna Þórð Jónasson, síðar
há-ifirdómara, Oddgeir Stephensen, síðar forstöðu-
mann hinnar íslensku stjórnardeíldar, Pjetur Pjet-
uröson, bróður Brinjólfs, sfðar biskup, Þorgeir Guð-
mundsson, sem þá var »kateket« enn síðar prestur í
Danmörku, og Þórð Guðmundsson, síðar sýslumann
og kammerráð, sem enn lifir. Finnur Magnússon
var þá langmerkastur íslenskra vísindamanna utan