Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1891, Blaðsíða 33
33
og heldur hann þar fram hinu sama sem áður, og
stiður málstað sinn með tilvísun til rits eftir N. M.
Petsersen, sem hafði verið einhver besti vinur og
áhangandi Rasks.
Því miður var hinn langfremsti málfræðingur,
sem þá var á Islandi, Sveinbjörn Egilsson, mótfall-
inn stafsetningarnímælunum. Jeg segi »því miður«,
því að nímælin miðuðu til verulegra bóta, og ef þau
hefðu komist á, mundu öll hin mörgu börn, sem
síðan hafa lært að stafa á Islandi, hafa átt alt að
því helmingi hægra með að læra rjetta stafsetning,
og getað varið þeim tíma, sem þar við græddist, til
að læra eitthvað þarfara enn að gera greinarmun á
y og i. Sveinbjörn skrifaði 2 langar ritgjörðir á
móti Konráði, sem aldrei hafa verið prentaðar, enn
eru til enn þá í eiginhandarriti Sveinbjarnar í hand-
ritasafni landsbókasafnsins nr. 447,4°. Þessar rit-
gjörðir eru vafalaust hið langbesta, sem skrifað hefur
verið móti stafsetningarnímælum Konráðs. Menn
hafa eignað Sveinbirni greinir þær, sem fir var getið,
í Sunnanpóstinum, og verið getur, að firri greinin,
sem gengur undir nafninu »Arnabjörn«, sje eftir
hann. Enn það er víst, að svo er ekki um síðari
greinina, sem »Jeg« stendur undir, því að í ritgjörð-
um sínum í landsbókas. 447,4° fer Sveinbjörn þeim
orðum um höfund þessarar greinar, að það er óhugs-
andi, að greinin sje samin af Sveinbirni, kallar hann
lærðan mann o. s. frv. — Steingrímur Thorsteinsson
skólakennari hefur og sagt mjer það eftir föður sín-
um, að Árni Helgason sje höfundur þessarar grein-
ar1.
1) Eftir þessu ber að leiðrjetta það, sem jeg bef sagt í
»Tímariti um Vippeldi og mentamál« II. 6. bls. um vibureign
3