Studia Islandica - 01.06.1993, Síða 70

68
unda Laxdælu og Heiðarvígasögu á þeim mæðgum, og per-
sónusköpunin spegli afstöðu höfundar til hæversklegrar eða
óhæversklegrar hegðunar. Á þetta má líta öðrum augum.
Hin kunna eggjun Puríðar er á þessa leið:
En Þuríðr mælti, at þeim sonum hennar skyldi ekki deila dgg-
urð, ok kvazk hon deila mundu. Svá gerir hann, at hann hefr
borð fram, borð fyrir mann, ok deilir mat á. Þuríðr gengr þá inn-
ar ok leggr sitt stykki fyrir hvern þeira brœðra, ok var þar þá yx-
insbógrinn ok brytjaðr í þrennt. Tekr hann Steingrímr til orða
ok mælti: „Þó er nú brytjat stórmannliga, móðir, ok ekki áttu
vanða til at gefa mpnnum svá kappsamliga mat, ok er á þessu
mikit vanstilli, ok ertu nær óvitandi vits.“ Hon svarar: „Ekki er
þetta furða nein, ok máttu þetta ekki undrask, fyrir því at
stoerra var Hallr, bróðir yðvarr, brytjaðr, ok heyrða ek yðr ekki
þess geta, at þat væri nein furða.“ Hon lætr fylgja slátrinu sinn
stein fyrir hvern þeira. Þeir spurðu, hvat þat skyldi merkja. Hon
svarar: „Melt hafi þér þat, brœðr, er eigi er vænna til en steina
þessa, er þér hafið eigi þorat at hefna Halls, bróður yðvars, því-
líks manns, sem hann var, ok eru þér orðnir langt frá yðrum ætt-
mönnum, er mikils eru verðir, ok eigi mundu þeir þvílíka
skpmm eða neisu setit hafa, sem þér hafið þolat um hríð ok
margra ámæli fyrir haft.“ Gekk hon útan ok innar eptir gólfinu
eiskrandi ok kvað vísu:
3. Brátt munu Barða frýja
beiðendr þrimu seiða;
Ullr, munt ættar spillir,
undlinns, taliðr þinnar,
nema lýbrautar látir
láðs valdandi falda,
lýðr nemi ljóð, sem kvpðum,
lauðrhyrs boða rauðu.
Nú hrinda þeir fram borðum ok pllu því, er á var, ok ganga til
hesta sinna ok búask hvatliga.1
Þýski fræðimaðurinn Rolf Heller hefur fjallað um eggjunar-
konur, og samkvæmt athugunum hans eru þær flestar í Lax-
1
Hvs., 277-278.