Studia Islandica - 01.06.1993, Blaðsíða 90
88
því, að á leið sinni hafi þeir Pór og Loki vaðið þá á, er Vimur
hét, og verið hætt komnir.1
Saxalækur samsvarar Vimri, þó að allt sé þar með stór-
brotnara hætti. Puríður missir traustra gjarða líkt og Pór. Þur-
íður „gruflar“ af læknum en er „við engu meini hætt“. Þetta
minnir í sjálfu sér á Þór, sem náði landi við illan leik.
Snorri segir fylgdarmann Þórs vera Loka, en skáldið Eilífur
Goðrúnarson Þjálfa í Þórsdrápu sinni. Einkunnin grunnúðigr
kæmi vel heim við Þjálfa. Þu-ríður vekur hugrenningatengsl
við Þór-ríður í vitund höfundar, og nafnið bindur saman
hetjusögu og goðsögu.2 Sams konar nafnlíkindi koma fyrir í
frásögninni af Þorsteini Víga-Styrssyni og Gesti Þórhallasyni,
sem gerð verður síðar grein fyrir.
í Þrymskviðu sendir Þór Loka til Jötunheima til að kanna
hamarshvarfið, og er Loki kemur aftur, þá spyr Þór: „Hefir
þú erendi / sem erfiði?“ Og Loki svarar: „Hefi ek erfiði / ok
0rindi.“3 Af Þuríði segir, að hún fór heim um kvöldið „ok eigi
örendi fegin“. Þess er og að minnast, að Þór brá sér í kven-
búning, þegar hann fór til Þryms að heimta hamarinn og lamdi
alla ætt jötuns.4 Síðar verður að því vikið, að Barði og félagar
klæddust kvenfatnaði eftir Heiðarvígin.
Enn er þess að gæta, að orðið eykr (í flt. eykir eða eykjar)
sem dráttardýr er haft um hafra Þórs í víðkunnri frásögn af
trúboði Ólafs Tryggvasonar í Þrándheimi, sem finnst m.a. í
fórum Þingeyramunka og hefur efalítið borið höfundi Heiðar-
vígasögu fyrir augu. Eykgjarður Þuríðar leiðir hugann að
1 Edda, 88-90.
9 ,
Sbr. t.d. „Þóríðar Snorradóttur goða“ í Islendingabók (1. kap.). Sbr. og
nafnmyndir eins og „Þvrridr, Þorriðr, Þorriði" og fleiri slíkar. Sjá E.H.
Lind: Norsk-islandska dopnamn ock fingerade namn frán medeltiden. Sé
hin upphaflega mynd „Þór-fríðr“, þá siást þess lítil merki hjá Lind.
3 Eddadigte II, 59.
Enn eitt atriði Heiðarvígasögu gæti höfðað til Þrymskviðu. Styrr vill sjá
Gest Þórhallason og þykir honum hann „smár í augum sér ok óvænligr til
hefnda“. (Hvs., 231). Alkunnugt er f sögum, að augun spegla manninn, ætt
og eðli. í Þrymskviðu (27. erindi) er sagt frá öndóttum augum Freyju (þ.e.
Þórs), svo að Þrymi þykir eldur úr augum þrenna. Sjá nánar kaflann um
Gest Þórhallason.