Studia Islandica - 01.06.1993, Blaðsíða 101
99
Davíðs). Ok eigi dœmi ek eptir manna ásýnd, því at maðr sér
þat er utan birtist á búkinum, en guð lítr eigi síðr hjarta ok hug
mannsins."1
í Heiðarvígasögu örlar á svipuðum greinarmun og mati á hinu
ytra og hinu innra: „Gestr var smár vexti ok seinþroska, ok
þótti því mpnnum lítil þreks ván at honum,“2 og sagan bætir
síðar við, að hann væri „lítill at vexti ok frár á fœti; geymði
hann fjár fóstra síns“.3
Gestur og Davíð eru báðir sveinar, sem gæta sauða og hafa
aldrei borið vopn. Víga-Styrr og Golíat eru mótstöðumenn
þeirra, enginn þorir at etja kappi við þá styrjaldarmenn. Strax
og Golíat kom auga á Davíð, fyrirleit hann Davíð fyrir smæð
hans:
„Hvárt em ek hundr, er þú smásveinn gengr í mót mér sem þú
ætlir at lurka mik.“4
Áþekk frásögn er í Heiðarvígasögu. Þegar Gestur er leiddur
fyrir Víga-Styr, þá „lízk honum sveinninn smár í augum sér
ok óvænligr til hefnda“, og minnir lýsingin á þá hetjusögn, að
hetjur hafi frán augu.5 Styrr býður Gesti í föðurgjöld „hrút-
lamb eitt grátt at lit, ullarrýjat, er eigi vildi þrífask“.6 Er þar
komið „lambit grá“ í fyrrnefndu orðtaki.
Guð er með Davíð, eins og hann sjálfur segir, „því at guð,
drottinn minn, man þik gefa í mitt vald“,7 en guð er líka með
Gesti. Dag nokkurn, þegar hann sat að fé „ok skepti 0xi sína,
varð þá sá viðburðr, at blóðdropar npkkurir fellu á skaptit".8
1 Stjorn, 459^160. Stafsetning samræmd hér sem endranær.
2 Hvs., 230.
3 Hvs., 232.
4 Stjorn, 464.
5 Hvs., 231. Um augu hetjunnar sjá m.a. Skjöldunga sögu. Danakonunga
íggur. ÍF XXXV, 19 nmáls; einnig Vatnsd., 36-37 (sbr. augu Þorsteins og
Jökuls Ingimundarsona). Mér þykir ekki óhugsandi, eins og í pottinn er
búið, að ætla, að lýsing augnaráðs Gests sé leidd af andstæðri sögn um augu
Þórs í Þrymskviðu. (27. er.).
6 Hvs., 231.
7 Stjorn, 464.
8 Hvs., 232.