Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1891, Page 49
4 U
sjálfs og vilja hans hátignar konungs vors, að því
leiti sem ákvæðin og vilji þjóðar vorrar mætti verða
með eða móti«. Það er auðsjeð, að ágreiningur hef-
ur verið um þetta atriði meðal undirskrifenda, og að
greinin er þannig orðuð, til þess að allir gætu gefið
henni jáirði sitt, bæði þeir sem hjeldu fram Reikja-
vík, og hinir sem hjeldu fram Þingvöllum. Við ávörp
þessi snerust hinir íslensku fulltrúar til filgis við Krist-
ensen. Enn niðurstaðan varð sú á þinginu, að það
lagði með því, að stjórnarfrumvarpið irði lögleitt first
um sinn, þangað til hið níja alþingi hefði íhugað
málið að níju; samt sem áður vóru sumar af breit-
ingartillögum Kristensens teknar til greina í varaat-
kvæði þingsins.
A öndverðum vetri 1842—1843 fer að lifna ifir
Fjölnismönnum. Um það leiti kom .Tónas Hallgríms-
son heiman frá íslandi, og við komu þessa ágæta liðs-
manns jókst fjelaginu þrek og dugur. Það fer þáað
skrá í bók, það sem gerist á fundum, og er funda-
bók fielagsins enn til í safni Jóns Sigurðssonar nr.
516, 4tox. Hjer má segja að birji nír kafli í sögu
Fjölnis, og mun jeg reina að skíra frá henni í stuttu
máli eftir fundabókinni og hinum síðari árum
Fjölnis.
Firsti fundur, sem bókaður er, var haldinn laug-
1) Fundabókin er skrif'uð á tvö hefti í fjögra blaða broti,
og er hið íirra ab eins heft í bláa kápu. Firra heftið er alls
20 blöð, og stendur framan á saurblaðinu »Fundabók«, enn
nöfn fjelagsmanna skrifuð meö eigin hendi framan á öðru
blaði. Á þeim 18 blöðum, sem eftir eru, eru skráðir 10 hinir
íirstu fundir fjelagsins (3. des. 1842—12. mars 1843). Síðara
heftið er 54 blaðsíður skrifaðar með mörgum örkum óskrifuð-
um aftan við, birjar á 11. og endar á síðasta (77.) fundi (15.
mars 1843—27. mai 1847).
4