Hlín - 01.01.1939, Blaðsíða 150

148
Hlín
sent dt 20 kvenkennara í verklegum fræðum, einn í hvert fylki.
— öll kvennasamböndin okkar þurfa að eignast umferðakennara
í ýmsum verklegum fræðum. H.
Af Hólmavik í Strandasýslu er skrifað veturinn 1939: — Nú
ríkir Vetur konungur hjer hjá okkur með mildi og velvild, eink-
um er þó ráðgjafi hans, Þorri gamli, vinsamlegur og góður við
okkur og sýnir okkur daglega ýmsa dýrð vetrarríkisins: Heiðan
stjörnuhiminn, ofinn gull- og silfurþráðum norðurljósa. Hann
bannar vindinum ókyrð og ærsl, svo hann geti sýnt okkur sjóinn
sem glampandi spegilflöt, og margt fleira sýnir hann okkur fag-
urt. — Hjer er þytur i lofti af vængjataki framfara, og hjer hafa
þær strokið væng sínum við, því á s. I. ári var bygð hjer haf-
skipabryggja og síldarsöltunarstöð, og enn heyrist vængjablak,
því nú er mikill áhugi vaknaður fyrir að byggja hjer smá-síldar-
bræðslustöð og byrjað að hreyfa því máli til framkvæmda.
/• /-
Úr Snæfellssýslu er skrifaö: — Þegar jeg las í síðasta
hefti »Hlinar« hvatningu til okkar að láta karlmenn klæðast
heimaunnum fötum við gegningar, datt mjer í hug, að hjer á
mínum bæ og víðar nota karlmenn næstum eingöngu heimaunnin
föt hversdagslega, yst og inst, nema rjett um heitasta sumar-
tímann, og þykir ágætt. — Margt kvenfólk klæðist hjer lika í
heimaunnin hversdagsföt, sjerstaklega á vetrum. — Viðast er
hjer ofið árlega, meira að segja hjá einyrkja barnakonum. í
fyrra voru ofnar 30 álnir af saloni á einu heimili og var alt
kembt og spunnið heima. Þetta óf að mestu leyti 16 ára göm-
ul telpa. — Á næsta bæ var ofið annað eins af saloni.
Úr Súðavík við ísafjarðardjúp er skrijað: — Það gengur
sæmilega með kvenfjelagið. Við rjeðumst í að taka land á leigu
í því augnamiði að afla okkur tekna fyrir fjelagið, en þar sem
við vorum fjevana, þá urðum við að taka 600.00 kr. lán til að
standast kostnaðinn við’að girða og brjóta þetta land. Lánið
munum við ljúka við að greiða í vetur, og þá fyrst vona jeg að
við getum látið eitthvað gott af okkur leiða, því eins og vant er
eru peningarnir afl þeirra hluta, sem gera skal. Þ.
Úr N.-Þingeyjarsýslu er skrifað: — I vetur ljet jeg vefa úr
einum tvistpakka, hefi það í sængurfatnað og milliskyrtur handa
piltum mínum. — Á s. 1. vori konr jeg upp 3 bekkábreiðum. —
Tvo undanfarna vetur hef jeg komið upp buxnadúk (vaðmáli)
og gefist vel. — Síðan jeg fjekk vefstólinn hef jeg ekki þurft að
kaupa í hversdagsfatnað handa karlmönnum, þeir ganga í bæði
buxum og treyjum úr heimagerðu vaðmáli. — Jeg sauma allau