Studia Islandica - 01.06.1976, Side 62

60
Faðir Árna, aukapersónu í Bítlar eða Bláklukkur (316),
er drykkjumaður, en Ámi spjarar sig vel þrátt fyrir það.
Foreldrar tvíburanna í seinni sögunni um Hönnu Maríu
(324) eru bæði óreglusöm, og virðist það hafa haft varan-
leg áhrif á stúlkuna. Drengurinn er ekki orðinn eins spillt-
ur. Aukapersónan Tóta í Kötlubókunum (328—31) á
við örðugleika að etja vegna drykkjuskapar móður sinnar.
Henni er komið fyrir á góðu heimili, en það virðist ekki
ætla að leysa vanda hennar að fullu.
Gallinn á þvi að láta aukapersónur glíma við vandamál
í sögurn er einkrnn sá, að þá finnur höfundur ekki þörf á
að kafa eins djúpt niður í þau, og minna er tekið eftir því,
þótt yfirborðslega sé mn þau fjallað og þau séu óleyst í
bókarlok. Þau koma lesendum ekki heldur að gagni nema
helst sem viðvörun, þeir fá ekki að þroskast í glímu við
vandann með söguhetju.
Nokkuð algengt er að það valdi barni eða imglingi erf-
iðleikum í sögunum, að móðir eða faðir gifti sig.
Hjalti (237, 255) virðist aldrei hafa þekkt föður sinn
og móðirin er honum afar kær. Það er honum mikið áfall,
þegar hún giftist manni, sem Hjalti hefur, að því er sjá
má á sögunni, aldrei hænst að. Hjalta er ekki sagt, hvað
til stendur, fyrr en sama dag og athöfnin á að fara fram,
hann fær engan tíma til að átta sig. Hann íhugar mn
skeið alvarlega að drekkja sér, en hverfur þó frá því. Það
tekur Hjalta langan tima að komast yfir þessa sorg.
Palli (272, 277) missti móður sina þremur árum áður en
saga hans hefst, og faðir hans gifti sig aftur ári eftir lát
konunnar. Stjúpa Palla er hvorki góð né vond við hann,
og Palli áfellist ekki föður sinn fyrir að gifta sig aftur.
En Palli verður ekki hændur að stjúpu sinni og hún verður
lítilmótleg í samanburði við móðurina.
— Söng mamma þín oft fyrir þig, þegar þú varst
ungur?
— Já, hún kunni fjölda af lögum. Ég lærði mörg
lög af henni.