Studia Islandica - 01.06.1993, Page 162

160
mannvíg. Enn má renna frekari stoðum undir það sjónarmið
með því að huga að þremur óskyldum atriðum. Pau eru
griðamál, Eiður Skeggjason og loks sögustaðurinn Gullteig-
ur, þar sem Barði réð niðurlögum Gísla Porgautssonar.
Á heimleið frá Eteiðarvígum rákust Barði og félagar hans á
Snorra goða og Þorgils Arason við Víðidalsá. Mikinn háska
bar að höndum, því að í flokki Þorgils voru margir vinir og
náfrændur sunnanmanna og Þorgils hafði átt Grímu Hallkels-
dóttur, systur Illuga hins svarta á Gilsbakka, höfðingja Borg-
firðinga. Reið Barði með grímu á höfði til Snorra og sagði
honum tíðindin. Að vanda hafði Snorri ráð undir rifi hverju.
Hann telur Þorgils á að mæla fyrir griðum með mönnum:
„Þat er upphaf griðamála várra, at guð sé við oss alla sáttr; vér
skulum ok vera menn sáttir vár í millum ok samværir at pldri ok
at áti, á þingi ok á þjóðstefnu, at kirkna sókn ok í konungs húsi
ok hvarvetna, þar er manna fundir verða, þá skulu vér svá sáttir,
sem aldri hafi fjándskapr vár í millum verit. Vér skulum deila
kníf ok kjptstykki ok alla hluti vár í milli sem frændr en eigi
fjándr. Ef sakar gerask heðan af á milli vár, þær skal fé bœta, en
eigi flein rjóða, en sá várr, er gengr á gprvar sættir eða vegr á
veittar tryggðir, þá skal hann svá víða vargrækr ok rekinn, sem
menn víðast varga reka, kristnir menn kirkjur sœkja, heiðnir
menn hof blóta, eldar upp brenna, jprð grœr, mpgr móður kallar,
skip skríðr, skildir blika, sólskin snæ lægir, Fiðr skríðr, fura vex,
valr flýgr várlangan dag, standi honum beinn byrr undir báða
vængi, himinn hverfr, heimr er byggðr, vindr vex, veitir vatn til
sjóvar, ok karlar korni sá. Hann skal firrask kirkjur ok kristna
menn, guða hús ok guma, heim hvern nema helvíti. Tekr hverr
várr tryggðir við annan fyrir sik ok sinn erfingj a, alinn ok óborinn,
getinn ok ógetinn, nefndan ok ónefndan, en hverr veitir í mót
tryggðir ok ævintryggðir, mætar tryggðir ok megintryggðir, þær
er æ skulu haldask, meðan moldir ok menn lifa. Nú eru vér sáttir
ok sammála, hvar sem vér finnumsk á landi eða á legi, skipi eða á
skíði, í hafi eða (á) hestbaki, árarat miðlaokausskotu.þóptuok
þilju, ef þarfar gerask, jafnsáttir hverr við annan sem sonr við
fpður eða faðir við son í samfgrum gllum. Hgfum nú lófatak at
tryggðamálum ok hgldum vel tryggðir at vilja Krists ok at vitni
allra manna þeira, er nú heyrðu tryggðamál; hafi sá guðs hylli,
i