Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Blaðsíða 57
37
dessum messubokablobum hefur Merete Geert Andersen nu ra6a6
saman i (oheil) handrit og bætt um leib vib enn fleiri biobum me6 hendi
Jons.5
Langflest varbveitt blob bessara boka hafa verib notub sem kåpur eba
til a& klæba meb spjold å yngri bokum, ekki sist handritum i safni Åma
Magnussonar, enda hirti hann sist meira um bækur af bessu tagi en
margir samtimamanna hans sem mi&ur voru bokelskir. Hann tok bessar
bækur sundur miskunnarlaust, hélt blabi og blabi til haga, en fargabi
obrum eba nytti til bokbands.6
Nu hefur komib i ljos a5 all tjent er var&veitt ein heilleg gubsorbabok
meb hendi Jons t>orlåkssonar. Letta er Add. 4895 i British Library, sem
Joseph Banks gaf British Museum 3. des. 1773 samkvæmt vitnisbur&i å
fremstu sibu bokarinnar.
Bokin er i litlu broti (duodecimo), ekki nema einir 10x7,5 sm., og i
henni eru 96 blob. Inn i hana vantar a.m.k. å einum stab (å eftir f. 32),
og auk bess vantar aftan å hana.
Å bokinni eru bænir og sålmar å latinu, m.a. bo nokkrir Davfbs-
sålmar, en auk bess eru i henni tvær bænir å islensku, onnur til krossins,
hin til heilags Erasmusar.
Hver stafur i latinutexta AM 80 b 8vo å sér samsvorun i Add. 4895,
en begar islenski textinn i bessum tveimur handritum er borinn saman
verbur vart ofurlitils mismunar i tveimur greinum. I 80 b koma fyrir
fjorår y-gerbir,y meb samsiba leggjum meb depli yfir og ån depils (y1 og
y2) ogy sem brengist nibur, einnig meb depli og ån, (y3 og y4), en i 4895
verbur y1 og y2 ekki vart, og y3 er sjaldgæft, og bæbi i AM 266 4to og i
sekvensiubrotunum meb hendi Jons virbist y4 vera einrått, eins og heita
må ab sé i 4895. Bæbi i 80 b og 4895 (og i 266) eru bess fåein dæmi ab
‘å’ er skrifab aa, en annab tåkn fyrir ‘å’ i 80 b er a meb lykkju yfir, betta
tåkn verbur ekki fyrir i 4895, en bæbi f bvi handriti og i 266 eru a og o
meb depli yfir stundum notub sem tåkn fyrir ‘å’ og ‘6’, I båbum bessum
greinum er 4895 bannig skyldara 266 en 80, ån bess ab til greina komi
ab skrifarar séu tveir, en samanburbarefnib er svo lftib ab varia verbur
råbib af bessum litla mun ab 4895 (og sekvensfubrotin) sé skrifab fyrr en
80, b-e.a.s. fyrir 1473.
Jon Lorkelsson, sem mun hafa orbib fyrstur til ab segja nokkur deili å
5 ‘Colligere fragmenta, ne pereant’ i (jessu riti, 16-24 og 31-34.
6 Sjå Jon Helgason i The Sequences I, xlvii-xlviii.