Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Blaðsíða 205

179
II. Hlidstædur Drauma-Jons sogu.
A. Syrlenzkt ævintyri af syni hofudkupu12.
Madur nokkur i pilgrimsfor fann å leid sinni hvitnada hauskupu af
manni. Legar hann slo i hana me6 stafnum sinum, brotnadi hun, en ut
skreid snigill, sem hropadi å eftir manninum ad taka sig med, og hann
tok Joa snigilinn i skreppu sina. Um sidir kom maburinn heim til sin, og
systir hans, sem gætt hafdi bus beirra, fann snigilinn. Hun åkvad \>k a5
spyrja brodur sinn nånar um snigilinn og brå honum i munn sér til bess
ad gleyma honum ekki. En snigillinn rann, og hun vard bungud. I
fyllingu timans fæddi hun brlitid sonarkrili gegnum munninn. Letta bar
ad å beim ti'ma, begår hun burfti ad færa brodur sinum mat å akurinn,
en nu treysti hun sér ekki. Krilid reis upp, baudst til ad fara med
matinn og dro svo nestispokann å eftir sér til modurbrodur sins. Fyrst
vakti hann athygli hans å sér med kollum, kvadst vera nyfæddur syst-
ursonur hans, en sidan for vel å med beim.
Nu segir snådinn, ad Ali Agha, sem bondinn bekkir ekki, muni brått
eiga bar leid um. Lysir snådinn bunadi hans og reidskjota osédum.
Letta kemur fram, og snådinn kallar å Ali og kvedst eiga erindi vid
hann. Ali heldur ad bondinn hafi kallad, en hann visar bå å krilid undir
sodli sinum i skjoli. Ali spyr, hvad stråkur vilji. Snådinn segir Ali
draum hans, ad solin kæmi upp i einu horninu å husi hans, og nu sé
hann å leidinni til kadians (spekingsins) i Merdin til ad få rådningu. En
spyrji kadiinn, i hvada homi solin hafi synzt koma upp, skuli Ali segja,
ad bad hljoti hann ad geta sagt sér sjålfur. Ef Ali segi honum betta,
muni ketill fullur af gullpeningum falla i hlut kadians. Ali megi til ad
gæta hagsmuna sinna i bessu. Ali fann, ad snådinn var vitur og gaf
honum helming bess sem hann hafbi med sér handa kadianum. Sidan
hélt hann ferd sinni åfram, en snådinn gaf modurbrodur sinum féd.
Hann tok snådann med sér å akurinn å hveijum degi.
Litlu sidar for Ali framhjå å leidinni heim til sin. Lå sagdi snådinn,
ad kadiinn mundi brått koma til bess ad kaupa sig, og skyldi bondi låta
sig falan fyrir tiltekna kjorgripi ur eigu kadians. Letta rætist, og begar
bondi nefnir verd sitt fyrir snådann, bykist kadiinn vita, ad snådinn hafi
lagt honum råd. Kadiinn greidir bad sem upp er sett og tekur drenginn
med sér til Merdin.
Lar skipadi hann dottur sinni ad slåtra stråknum, en taka hjartad og
12 Rita6 eftir munnmælum å arameisku 1880. Hér teki& upp eftir byzkri hyéingu i M.
Lidzbarski, Geschichten und Lieder aus den neu-aramåischen Handschriften der
Koniglichen Bibliothek zu Berlin (Weimar 1896), bis. 217-228. Um handrit og
munnmælaupptok sogunnar, sjå inngang Lidzbarskis, bis. x-xi og nedanmålsgrein å bis.
263.