Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Blaðsíða 201

175
hinum undarlegu hogum hans standi. Jon er tregur til, bid ur keisara
gefa sér vald yfir lifi eins manns åd ur, en keisari beitir bå valdbodi, og
Jon verdur ad segja sogu sina eins og hun var. t>å reidist keisari
ofsalega og Jsykist skemmdur af mægdunum vid jarl. t>o kyrrist hann
senn og bydur bå Joni ad segja sér draum sinn osagdan, sem hann var
kominn ad leita rådningar. Jon segir nu drauminn: Keisara jootti svo
mikill vatnagangur i borg sinni, “ad stadarins folki var hvergi fridur med
burrum fæti, heldur var allur lydur å vadli, en bo for bad undarlega,
bvi'ad bad vatn tok monnum ymislega”, sumum i okklastad, odrum allt
i hals eda munn, en odrum bar å milli. Jon bidur nu keisarann um råd
å lifi tveggja manna, ådur en hann segi rådninguna, en keisari neitar og
segir hann verda ad råda drauminn kauplaust. Draumurinn tåknar
hordom drottningar, sem er utlendrar ættar, med beim flæmska manni
“er henni fylgdi heiman” og å odrurn stad i sogunni er kalladur
leiksveinn hennar. f>eim tveimur tok vatnid hæst i draumnum, en å
odrum vissi flod id å mismunandi vitord og samsekt med beim. Jon
bidur keisarann syna kristilega mildi, og fer svo, ad hann sefast og gerir
Jon ad fulltrua sinum i framkvæmd refsinga og réttlætis. Næsta dag er
kreppt ad jarli, og er hann neyddur til ad segja alla sogu beirra Jons, en
Jon fær bvi sidan rådid, ad lifi hans er byrmt. Er jarl gerdur utlægur og
eignir hans upptækar, en hann fær skip til brottfarar ur landinu. Ekki
vill keisari fara heim i borg sina fyrr “en hun hreinsast af svo miklu
grandi”, en sendir Jon fyrir sig. Hann kemur ad drottningu og
leiksveini hennar, “bar bau lågu vansignud bædi samt”. Voru bau sett
å skip ur landi og komu aldrei aftur, en hina seku borgarbua og hird-
folk lét Jon ganga idrunarprosessiu til mots vid keisarann, “berfættir,
hårklæddir og askadir honum til fota jåtandi sinn glæp, en beida
miskunnar og hana få beir, bvlad gott hjarta var fyrir sidan svo var
leitad”. “Var nu bvi likt sem håtid risi upp eftir dimma nott”, en
keisarinn gaf Joni jarldom og riki eftir Heinrek, og bar med systur sina
til eiginords. Vard Jon mikill madur. Foreldrar hans ”létu litid borp en
toku i mot vænasta kastala med rikum eignum, og lykur svo bessi
sogu, ad hun gefur godum monnum bad dæmi ad bola nokkud en hefna
sin eigi i hverjum hlut, en bida svo guds, bviad hann må um slétta
begar hann vill. Hans nafn sé blessad ad eih'fu”.
I sogunni eignast Jon bijå samskiptamenn hvem å eftir odrum, Asgaut
bonda, Heinrek jarl og keisarann.
Åsgautur hittir Jon, Jon åvarpar Åsgaut bar sem hann er å leidinni
til spekingsins Heinreks jarls med draum sinn til rådningar. Af beim
kynnum leidir bad, ad jarlinn tekur Jon til sin, hefur hann hjå sér um
tima og veit ad lokum ekki betur en hann hafi valdid dauda hans.
Samskiptin vid keisarann hefjast, begar jarli hefur brugdizt spekin ad
råda tåkndraum hans. f>å kemur Jon fram ur felum, rædur drauminn,
og er betta efniskjarni sogulokanna.