Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Blaðsíða 186
160
velli; skyldu endamir torfunnar vera fastir i vellinum, en så ma6r, er
skirsluna skyldi fram flytja, skyldi far ganga undir”3. Yfirleitt virdist
mega gera rå& fyrir fvi, ad lysingar å hei&num venjum i sogunum séu
oft Regnar ur ritudum heimildum fremur en frå munnlegum arfsognum.
1.3. Fråsagnir af flaumslitum fostbrædra eru alkunnar af godsogum
(Loki og Odinn) og hetjusogum (Gunnar og Hogni studla ad vi'gi Sigurd-
ar Fåfnisbana, mågs sins og fostbrodur, ad undirlagi Brynhildar, fott
Guttormur sé far handbani). I Njålu er vitnad til fess, ad Åsgrimur
Ellida-Grimsson vard Gauki fostbrodur sinum ad bana, og hefur feim
atburdi vafalaust verid lyst itarlega i *Gauks sogu Trandilssonar, sem
nu er longu glotud4; feir Njålssynir vega Hoskuld fostbrodur sinn. I
Gisla sogu endar athofnin med f eim oskopum, ad Forgrimur neitar ad
gerast fostbrodir Vésteins og Gisli Forgrims, en sidan fellur Vésteinn
fyrir Forkatli eda Forgrimi5, sem sidar er veginn af Gisla; Forkeil er
svo drepinn af sonum Vésteins, og ad lokum Gisli ad tilhlutun Barkar,
sem er brodir Forgrims og kvæntur ekkju hans, systur Gisla. 1
Laxdælu verdur Bolli banamadur Kjartans, fostbrodur sins og brædr-
ungs, og fellur sidan fyrir odrum fostbrædrum sinum. Feir Forgeir
Håvarsson og Form odur Kolbrunarskåld i Fostbrædra sogu verda
hvorugur banamadur hins, fott nærri komi til åtaka, en i somu sogu
falla feir Eyjolfur Fordisarson og Forgeir hofleysa hvor fyrir odrum. I
Glumu vegur Amgrimur Forgrimsson Steinolf fostbrodur sinn. Nu er
ymiss konar skyldleiki med fessum fråsognum, og må hér sérstaklega
geta fess, ad konumål eiga fått i sundrunginni i nokkrum sogum, og er
få afbrydi helzta hvotin ad fostbrædravigum. Hér må minna å fåttinn
af feim Svåfadi og Skarthedni i Solarljodum, fott feim sé ad visu ekki
lyst sem fostbrædrum, en hvorugur måtti annars ån vera, feir æddust
fyrir einni konu, af feim harmi rann heipt saman millum virktarvina,
feir gengu å holm fyrir konuna og fengu bådir bana.
3 Hér må einnig benda å Vatnsdælu (33. kafla), far sem Bergur vill låta Jokul ganga
undir fiju jar&armen, “sem få var siSr eptir storar afgør&ir”; hér er um hå&ung ab ræba.
4 Um få sogu hefur Jon Helgason ritab, “Gauks saga Trandilssonar”, Heidersskrift
til Gustav Indrebø (Bergen 1939), 92-100 (greinin endurprentub i Ritgerdakornum og
rædustufum (Kaupmannahofn 1959), 100-108).
5 Styttri gerb sogunnar er algerlega tvfræb, svo ab jafil grunur fellur å få borgrim og
borkel. Sjå T. M. Andersson, “Some Ambiguities in Gisla Saga: A Balance Sheet”,
BONIS 1968 (Copenhagen 1969), 7-21; og grein mina “Hver myrti Véstein i Gisla
sogu”? Andvari NF (Reykjavik 1975), 133-37.