Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Blaðsíða 148
122
at unna, t>vi eingenn var su rijk fru nie ågiæt at hann villdi sijnum huga
24 til snua, enn eingenn mvndi sinia eff hann villdi til mæla, margar voru
]jaer er birto honum berlega sinn vilia, enn hann Hest ei vita hvad bær
villdo, [3vi hugur hanz horfdi so giorsamlega fra beim, at eingenn gat
27 b^d fomumed at hann nockum vilia til hefdi sig at kvæna, og hugdu
bad aller at hann være tijndur so kunnuger sem ukunnuger.
Capitulum ii.
Nu sem hann var i bloma sijnum og bestå tijma æsku sinnar, bå for
3 hann at finna fodur sinn og modur, og sistur er leinge hofdu langad til
heim komu hanz og dvaldist hann heima med beim fullan manud /
bvinæst lijkadi honum at fara å dyra veidar, og stefndi hann til sijn
6 riddurum sijnum og veide monnum, enn um morgunenn for hann a dijra
veidar bvi besse skiemtan lijkar honum einkar vel, bar fundu beir eim
mikenn hiort og fora bå hundarner lauser og filgdu veidemenn
596 hirt||enum, enn hinn unge madr reid tomlega og kom ba eim sveina
hans effter honum færde honum boga hans med sporrochum dijra og
villusvijna, og ådur hann for badann, ba leit hann fiære sier j einum
12 b'ehvum ranne, hiartkollu eina og kålf hennar hiå henne, hun var øll
sniohvijt, og hafdi eina kvijsl hiartarhoms ij midiu enne, hliop hun
begar tir rannenum, er hun heirde gnaud sporrackanna, enn hann bente
15 ba UPP bogann, skat ad henne og kom ørenn ij briost, svo at hun fiell
til jardar, enn broddurenn snerest begar afftur og laust Gvijmar j læred,
so stadar nam j hestenum, vard hann bå at styga af bake og fiell nidur
is å grassvollenn hiå hiartkollunne / enn hiartkolluna bar ed hun lå virkte
miog ij såred, og kiærde hun ångur sitt å bennann hått mælande, ho ho
seiger hun, harmur er mier bad at eg em nu drepenn, enn bu Gvijmar er
1:27-28 og hugdu bat aller at hann være tijndur so kunnuger sem ukunn-
uger translates Guigemar, vv. 67-68: Pur ceo le tienent a peri/ e li estrange e
si ami. The Norwegian manuscript lacks the passage.
2:2 i bloma sijnum og bestå tijma translates French En la flur de sun meil-
lur pris (v. 69). The Norwegian text deviates: i bloma ok hæzstom tima
(12:31).
2:19 ho ho does not occur in the Norwegian manuscript. It may be an
attempt to render the French exclamation O'i (v. 106), but may also be a case
of interpretation, since the same interjection - ho ho - recurs in our text to
express the lady’s weeping (13:10). In the latter case the French text (v. 668)
contains no equivalent exclamation.