Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Blaðsíða 292
262
ovenfor. Worm har dog fået brevet og gåderne tilbage, for P. H. Resen
omtaler gåderne i fortalen til sin Edda-udgave (1665), bl. d 2r:
“Islandica qvoq; Ænigmata 30 qvæ Odinus enucleanda fertur olim
Regi Danorum Heidrico proposuisse, unå cum versione Latinå, item
alia 40 Islandicé & Latiné scripta, å Cl. Wilh. Wormio hodie
possidentur”. Resen er formodentlig senere kommet i besiddelse af
dette manuskript, idet det synes at være det samme som anføres i
hans katalog (s. 129-30)4; det brændte 1728. En afskrift af dette
manuskript er bevaret i Stockh. papp. 4to, nr. 34, skrevet af Jon
Rugmann i København 16655.
Sveinn Jonsson har til forklaringen af gåderne benyttet den kommen-
tar som Bjorn Jonsson på Skar&så havde udarbejdet; teksten stammer
fra en afskrift af GI. kgl. saml. 2845, 4to, som muligvis har været
skrevet af Bjorn selv6. Bjorn havde afsluttet sin kommentar 14. jun.
1641, og da han både arbejdede for biskop Oorlåkur Skulason og
havde sin gang på bispesædet, er det naturligt at Sveinn Jonsson har
kunnet låne kommentaren af ham, da Sveinn i disse år var præst ved
domkirken.
Sveinn Jonssons bemærkning i slutningen af brevet om at Sæmundr
fro&i og andre har optaget Gestr blindi som et OSinsheiti i sin Edda,
kan synes noget overraskende. Ikke så meget fordi han tillægger
Sæmundr fro&i forfatterskabet til Edda; den opfattelse har ikke været
ualmindelig på dette tidspunkt. Vi støder på den hos Bjorn Jonsson på
Skar&så, Arngrimur Jonsson og biskop Brynjolfur Sveinsson. Bjorn
Jonsson og efter ham Arngrimur Jonsson opfattede sagen således at
Snorri Sturluson havde benyttet og fuldført Sæmundr fro&is Edda;
biskop Brynjolfur anså derimod Snorra Edda for kun et ringe uddrag
(“vix millesimam partern”) af Sæmunds Edda; hans udtalelse stammer
fra et brev, skrevet 1641, inden han kom i besiddelse af Codex regius
af den ældre Edda7.
Hvad Sveinn Jonsson her hentyder til er derfor Snorra Edda, og det
4 Se Arne Magnussons ... håndskriftfortegnelser (Kbh. 1909), s. 110; Bibi. Arnam.
VII 478; A. Faulkes i Two Versions of Snorra Edda II (Reykjavik 1977), s. 11.
5 Se Heidreks saga, anf. udg., s. XVI.
6 Se Heidreks saga, s. XIII noten og s. XVI.
7 Se Bibi Arnam. VII 54 og 388 ff.; biskop Brynjolfs udtalelse er trykt i Stephanii
Notee uberiores (1645), s. 17.