Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Side 16
4
res, fristes man til at spørge hvad der fik Kommissionens højlærde med-
lemmer - Ludvig Wimmer, Johs. Steenstrup, Finnur Jonsson, Kr.
Erslev og Sofus Larsen - til på deres møde den 21. januar 191111 at
tillade en aftagning af samtlige “beskrevne bindbetræk” i Den Arnamag-
næanske Håndskriftsamling til gavn for fragmentforskningen. Desværre
indeholder Kommissionens protokol kun beslutningsreferater af møder-
ne. Men alligevel er det ved også at udnytte Kommissionens arkiv
muligt at sammenstykke en mosaik til belysning af fragmentsamlingen
Acc. 7’s historie.
En ting er sikker: aftagningen af pergamentfragmenteme er ikke be-
grundet i et konkret forskerbehov. Ingen interesserede sig dengang rigtig
for de latinske fragmenter, mens resterne af den folkesproglige litteratur
var guld værd12. Hele aftagningsproblemet synes at være udsprunget af
et akut konserveringsbehov af samlingens håndskrifter, et behov som
opstod i forbindelse med indførelsen af det som i vore dage er den
største selvfølgelighed: den fotografiske teknik. Her skal vi tilbage til år
1906, det år da Det kongelige Biblioteks nye bygning på Christians
Brygge blev taget i brug. Som et af de første biblioteker i verden kunne
Det Kongelige Biblioteks nyindrettede fotografiske atelier tilbyde papir-
negativer til en billig pris. En nyskabelse der vakte opmærksomhed også
i internationale bibliotekskredse13.
Også Kommissionen gav sin tilladelse til at den nye teknik blev taget i
anvendelse ved studiet af samlingens håndskrifter14, men det viste sig
snart at håndskrifterne ikke var i den konserveringsmæssige stand, som
11 Kommissionens protokol s. 519 (pkt. 3).
12 Forskningssituationen i Norden kan beskrives med Oluf Kolsruds ord: “Hvad de
gamle norske fragmenter [fundet i det norske Riksarkiv] har ydet vor historieforsking og
vor filologi, vil ingen nu undvære. Hvad de latinske og de musikalske haandskrifter kan
yde naar de biir undersøkt grundig, har man i lang tid ikke hat øinene aapne for”, se Oluf
Kolsrud, To smaastykker om middelalderlige haandskrifter i Norge (Særtryk av Trond-
hjems Adresseavis), Trondhjem 1911, s. 11. - Interessen for de gamle pergamentomslag
fra liturgiske middelalderhåndskrifter blev først vakt i Norge, i 1903-04. I det hele taget
har Norge været toneangivende hvad angår registrering og udforskning af de middelalder-
lige pergamentfragmenter. Jfr. nedenfor note 20.
13 Knud Bøgh, Det kongelige Bibliotek gennem 300 år (udstillingskatalog), Køben-
havn 1973, s. 16.
14 Jfr. overbibliotekar H. O. Langes skrivelse af 15. nov. 1907, hvori der ansøges om
“at der maa gives Tilladelse til, at enkelte danske Middelaldershaandskrifter indeholden-
de historiske eller litterære Kilder af national Betydning efterhaanden maa blive depone-