Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Side 58
38
handritinu 4895, timasetti bab til fyrri hluta eSa upphafs 15. aldar,7 sem
er of snemmt, enda var Jon Helgason gætnari i timasetningu sinni og lét
nægja aS skipa handritinu å 15. old.8 >
Jon J>orkelsson leiddi ad t>vi nokkur rok i grein sinni ad 4895 hefdi
verid i Skålholti sidustu oldina sem f>ad var å Islandi, en engar h'kur
benda til ad handritid hafi verid skrifad bar, eins og Jon taldi.9 Å hinn
boginn eru tilgåtur Benedikts S. Benedikz um ad handritid hafi verid gert
til einkanota og ad bad hafi verid å Vestfjordum å 16. old enn lausari i
reipunum, enda bdtt \>ær kunni ad vera réttar.10
Texti 4895 hefur ekki verid gefinn ut ad bvl fråskildu ad Jon
f>orkelsson birti Erasmusar-bænina i grein sinni og Benedikt S.
Benedikz ofurhtinn post ur krossbæninni. I bådum bessum prentunum
eru bo herfilegar villur, og bvi eru båd ar bænimar birtar hér å eftir.* 11
Jon f>orkelsson benti réttilega å ad krossbænin virtist vera mun eldri
en Erasmusar-bænin. Ovist er reyndar ad krossbænin sé eldri en frå 14.
old, en Erasmusar-bænin ber bess 611 einkenni ad vera bydd ur skandi-
navisku måli å 15. old, enda hefur Svavar Sigmundsson bent å sænska
hlidstædu hennar.12
7 ‘Islandske håndskrifter i England og Skotland’, Arki v for nordisk filologi VIII (Lundi
1892), 207-08.
8 ‘fslenzk handrit i British Museum’, Ritgerdakom og rcedustufar. (Rv. 1959), 110.
9 Sbr. einnig Svavar Sigmundsson, ‘Handritid Uppsala R:719’, Opuscula Septen-
trionalia (=Opuscula II, 2, Bibliotheca Amamagnæana XXV, 2, Kh. 1977), 217.
10 ‘Notes on some Medieval Icelandic Manuscripts’, Bulletin of the John Rylands
University Library of Manchester 60,2 (Manchester 1978), 290-91. - Vegna beirra sem
kynnu ad undrast ad Jon horkelsson skuli taka bad fram i sinni lysingu å 4895 (loc. cit.)
ad Gudmundur biskup godi sé ekki nefndur bar medal norrænna dyrlinga i litaniu, en
Benedikt S. Benedikz skuli halda hinu gagnstæda fram, er rétt ad nefna ad »Gudmunde«,
sem Benedikt segir vera åkalladan i litamunni »among the martyrs« er mislestur hans fyrir
»Eadmunde«, b-e. Jåtmundur konungur helgi. Hefdi Gudmundur godi verid nefndur i
litamunni, hefdi hann ekki stadid medal pislarvotta, heldur medal jåtara eins og horlåkur
og Jon.
11 Um upplausnir banda skal betta tekid fram: Endingin -‘ir’ er skrifud fullum stofum
tvisvar, herfeingner 87r, gamlir 87r, og er leyst upp -ir begar hun er bundin, enda er i mun
algengara i endingum en e. Forsetningin ‘fyrir’ er brisvar skrifud med y, en annars bundin
f og leyst upp Jyrir. Samtengingin ‘ok’ er oftast bundin og leyst upp og (Og), enda er
skrifad fullum stofum Og 5 sinnum og fomafhamyndimar eg, mig, pig og sig einhafdar.
ihu er leyst upp iesu, xp- christ- og x‘ christi. - Jonasi Kristjånssyni bakka ég fyrir ad hafa
borid uppskrift eftir ljdsmyndum saman vid handritid sjålft.
12 Sbr. tilvisun i 9. nmgr. - Sænska hlidstædan er prentud f Svenska boner från