Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Page 64
Et fragment af en prædiken til askeonsdag
AM 655 XI, 4to
Af Eva Rode
Fragmentet AM 655 XI, 4to består af to sammenhængende perga-
mentblade på ca. 17,5x13,5 cm. Tekstspalten måler ca. 12,5x9,5 cm.
Bladene har været de inderste i et læg, og kun begyndelsen og slut-
ningen af teksten er tabt. Fragmentets historie inden det kom i Årni
Magnussons besiddelse er så at sige mørkelagt, og de enkelte marginal-
noter der findes (sandsynligvis penneprøver), synes ikke umiddelbart at
kunne yde nogen hjælp. Det eneste som fremgår direkte af dets nuvæ-
rende udseende er, at det på et eller andet tidspunkt har været anvendt
som bogbind (se fotogengivelsen over for s. 58).
De få læselige marginalnoter er:
lr nederst: begyndelsen til en salutatio (14. årh.?) “£>e/m godu (sic)
monnum s em joetto bref sia edr ...”
lv nederst: samme i kortere udgave “bezm godum monnum ...”
2r nederst og i venstre margin: Navnene Sigfus og Vigfus dels i deres
islandske former, dels latiniseret “Sigfusus”, “Yigfusus” (17. årh.?).
2v nederst på hovedet: “Æstas” (17.årh.?).
Indholdet karakteriseres af Kålund blot som “Prédikan” uden yderli-
gere kommentarer1. Den kan imidlertid bestemmes helt præcist som en
prædiken til årets bodsdag par excellence, den første dag i fasten,
askeonsdag. Det fremgår af vendingen “at nv skal leggia osku ihofuS
MonnuM abessum degi oc min/za oss a bat huershattar uer erum at uer
erum dust eitt oc aska” (2r7) og “a ondvrån fostvnni” (2v20)2.
1 Katalog over den Arnamagnceanske håndskriftsamling II, Kbh. 1894, p. 61.
2 Med hensyn til liturgien omkring askeonsdag henvises til A. Franz, Die kirchlichen
Benediktionen im Mittelalter I, Freib. im Br. 1909, p. 461-70, og J. A. Jungmann, Die
lateinischen Bussriten in ihrer geschichtlichen Entwicklung, Forsch. z. Geschichte d.
innerkirchl. Lebens 3-4, Innsbr. 1932, p. 44-74.