Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Blaðsíða 159
133
ef nockur giæte aptur falldad skyrtufalld hanz, og fanst eingenn er
aptur kunne ad fallda af ollumm feim er tilkomu.
Capitulum xiiium.
Nu er ad seigia frå feirre hinne rijku frii, ad herra Gvijmar villde so
miog vita hvorsu hun var halldenn af feim gamla manne er hennar 3
fieck, epter fvi sem eim af lendum monnum hanz gaf honum råd til.
Hann sette hana j eim håfann tum, far hafde hun illt um daga enn
verra um nætur, far follde hun so margfalldann harm og hugrauner, 6
vesallder angur og oro, svang, sijting og svefnleise, og var nætur sem
daga lijkame hennar å margann veg pijndur, og var hun i tumenum
meir enn tvo vetur, og feck aungva bot sinna meina, og opt so 9
mælande. Ho ho herra Gvijmar, sorg er mier ad eg så fig, og miklu
' kijs eg helldur skiotann dauda, enn svo långar og leidar kvaler. Ef eg
må hiedann komast, få skal eg far å sid hlaupa, er eg så fig sijdast å 12
skip gånga. Sem hun <mælte fetta stod hun) upp og giech ad dyrum, og
fann allz ongva loku fyrer dyrunum, og af feim adburd få gieck hun i
found in the corresponding Norwegian passage (30:32). Our text also offers a
parallel passage in ch. xiv, ... fære fångad ad freista ef bellted giæte leist
(14:27-28).
13:2-3 villde so miog vita is corrupt. The French text reads que Guigemar
puet tant amer (v. 656), and the Norwegian manuscript translates accurately
er herra Gviamar villdi sua miok unna (32:2). The text from which ours was
copied must have contained the error; the scribe realized that vita made no
sense and therefore interpolated hvorsu hun var halldenn. The clause is
lacking in the Norwegian manuscript which continues - following the French
text - with: Sa hinn riki gamle madr ... (32:2-3).
13:7 svang, possibly a misreading of sorg. The Norwegian text reads sorg
ok svæfnlæysi (32:6-7). The French text offers no clue to aid in reconstruc-
ting the original translation: Le jur a mal e la nuit pis: / Nuls huem el mund
ne purreit dire/ la grant peine ne le martire/ ne l’anguisse ne la dolur/ que la
dame suefre en la tur. (vv. 660-64)
13:13 <mælte fetta stod hun). In the margin a different hånd has
indicated that after hun the word sto[d] is missing. The pages of Lbs. 840 are
closely cropped and the last letter of the interpolated word is missing. The
corresponding Norwegian text reads: sem hon mællti fætta fa stod hon upp
(32:14-15).
13:14 ongva loku corresponds to the French text - n’i trueve clef ne ser-
reure (v. 675). The Norwegian text, which lacks a negative, has been
emended by Cook and Tveitane through the addition of æigi (32:15).