Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Side 189
163
umir koma bysna nærri sli'kum orlogum, begar t>orgeir Håvarsson vill
ab beir Pormobur reyni me& sér. Skilnabur beirra verbur i Gilsfirbi og
bvi ekki ykja langt frå banabufu hinna fostbræbranna, hvar sem svo åin
Drifandi kann ab hafa verib. Vibbrogb riormobar gefa glogglega i skyn,
ab annarhvor eba båbir myndu hafa fallib, ef beir hefbu barizt til
brautar, en bo åtti bab ekki fyrir beim ab liggja ab verba hvor obrum
ab bana. Kenningamafn E>orgeirs hofleysu virbist eiga bysna vel vib
nafna hans Håvarsson.
2.3. I harmsogum um tvo fostbræbur eba virktavini sem gerast
fjandmenn, svo ab annar fellur fyrir hinum eba båbir verba hvor obrum
ab bana, må bab heita næsta algild regia, ab hvor er meb sinu moti og
annar ber af hinum um drengskap og hreysti, og er bab yfirleitt hinn
fremri sem sætir årås af hinum. I bokmenntalegum skilningi er bab
“hetjan” sem meir virbir fostbræbralagib og byrmir vini sinum i lengstu
log, en så sem fyrri er til ab valda vigi stendur oft i skugga bess sem
saklausari er. 1 Fostbrædra sogu hljotum vib byi ab telja I>orm6b
abalhetjuna fremur en E>orgeir Håvarsson, og Eyjolf fremur en Torgeir
hofleysu. Å somu lund gegna beir Kjartan i Laxdælu og Steinolfur i
Glumu hetjulegri hlutverkum en banamenn beirra, Bolli og Arngrimur.
Naubsynlegt er ab gera sér ljosa grein fyrir bessari hlutverkaskiptingu
åbur en reynt sé ab lysa gerb og frummynztri sagna meb fostbræbra-
lagi9.
2.4. Atburbakebjan i hofleysubætti er ekki gerb af handahofi, heldur
er hun snibin eftir simynztri i harmsogum, og må glogglega kenna
fimmfalda skiptingu i fråsogninni i heild: I æsku fer allt vel å meb beim
fostbræbrum, eins og vera ber, og engan grunar ab bar sé nokkra veilu
ab finna (I). En begar framvis kona skyggnist inn i okomna tib og spåir
fyrir beim, setur kviba i fråsognina. Allar spår rætast i harmsogum, og
lesandi bibur nu eftir beirri stund, er vinåttan snyst i hatur åbur en ævi
“hetjunnar” ljuki meb oskopum (II). Brottfor ab heiman til annarra
landa veldur battaskilum; sakleysi æskunnar lytur i lægra haldi fyrir
rommum åstribum, svo sem reibi, ofund eba afbrybi, og svo mikib
reynir å vinåttubondin ab bau bresta til hlitar (III). Eftir heimkomuna
9 Um hugtakiS hetja i bokmenntalegum skilningi, sjå t.a.m. Northrop Frye, Anatomy
of Criticism (Princeton 1957).