Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1979, Side 342
308
kunnugt. t»ad må seigia mier eyn tuijtug kona, sem å nyrædann kali,
huar sem bau finnast”.
158. En tømrers kone havde natlige stævnemøder med en maler.
Tømrerens tjener lånte malerens dragt og opnåede et møde med konen.
159. En tyv var på vej til en eneboer for at stjæle hans ko. Han
mødte en trold, der ville hen for at kvæle eneboeren. De blev imid-
lertid uenige om, hvem der skulle udføre sin ugerning først, eneboeren
vågnede, og tyven og trolden flygtede. - Tubach 4787. - En anden
version af historien findes hos Pors, II del nr. 115, se s. 312ff.
160. I Indien gav en mand sig ud for at være en erfaren læge, idet
han troede, han ved hjælp af en velrenommeret afdød læges flasker og
krukker ville kunne fremstille en medicin, der kunne kurere en syg kon-
gedatter. I stedet slog han hende ihjel, og kongen tvang ham til at
indtage resten af medicinen.
161. Efter mange års ægteskab blev en kone med barn. Hendes
mand gjorde sig mange og store forestillinger om den søn, han mente at
få, men konen belærte ham om, at han ikke skulle glæde sig for tidligt.
162. En enke havde en tjenestepige, som hun ikke ville af med. Hun
forsøgte at tage livet af pigens fæstemand ved at puste gift gennem et
rør ind i hans næsebor, mens han sov, men han snorkede og åndede så
kraftigt ud, at giften fløj ned i halsen på enken.
163. En eneboer ville ofre en ged til Gud. Tre “spotsker compåner”
narrede den fra ham ved at bilde ham ind, at den var en hund. - Jfr.
Tubach 2975.
164. En sulten ræv narrede en hane ned fra et træ ved smigrende at
kalde den en visdomsfugl og anmode om at få lov til at kysse den.
165. To småbønder blev franarret deres jord af en rig mands
forvalter: Han fik dem til at love den rige mand så meget af deres jord,
som en oksehud kan strække sig over. Forvalteren skar oksehuden i
tynde strimler og fik et meget langt bånd. En anden gang fyldte han
jord fra sin herres ejendom i to vidners sko og lod dem gå over nogle
bønders jord og sværge på, at den jord, de gik på, tilhørte den rige
mand. Efter sin død spøgte forvalteren så grumt, at den rige mand af
frygt gav bønderne al deres ejendom tilbage. - Thompson/Aame 2400;
Tubach 3563. Se også Stith Thompson: Motif-Index of Folk-Literature
og Inger M. Boberg: Motif-Index of Early Icelandic Literature (Bibi.
Arnam. XXVII): K 185.1. Historien er trykt i Gering: Islenzk
Æventyri I, 1882, s. 109ff.: “Af brytja og bonda”, efter håndskriftet