Ný félagsrit - 01.01.1847, Blaðsíða 4

tM SKATTANA A ISLANDI.
fallas. á ymsar eins.akar greinir í uppás.úngunni, er
her ab , en kvebst ekki munu niófmæla þeim,
SIZ. þarefe hún sé öldúngis samdóma ályktun höfund-
ar.ns - og allra annara, sem Jýst hafa áliti sínu u.n
inahB: „a& skattgjaldsmáti sá, sem híngabtil hefir
verifc a Islandi, sé nieb öllu óhæfur og óréttvís, og eigi
þessvegna a& sleppa honum og taka upp annan, sen.
se byg&ur á rétllátari grundvallarreglum og rétfari
undirstö&u.”
Nefndin talar fyrst u.„ skattinn, og telur
þann ójöfnub fyrstan og mestan: a& sá bóndi, sen, á
sem pen» pætti rétt metnar, oe setti eptir peim dýrleika
allra annara. En pað ætti a8 eera aðalmið, pegar petta væri
£|ort, að dyrleiki jarðanna að hnndraðatali yrði ekki mi„„i
enn „„ í „einni sókn eða hreppi, sv0 að tiundalakendnr
yrð. ekki fyr.r halla. - 4) OH ko„,ingstiu„d, skatlur, gjaf-
tollur, Iogmannstollur og manutalsf.skur ætti að safnast i eitt
fijald sem kal.að yrði landskattur, og skyldi leggja hann á
alla faste.gn (að pvi leiti sem „okkru af henni yrði ebki
ve.tt gJaIdtrels., einhverra orsaka vegna) cptir hundraðatali
dyrle.kans, og meta hann til vissrar og fast ákveðinnar upp-
hæðar . landaurum cöa peningum eptir verðlagsskránui. -
5) Breyting pessi pyrfti ekki að hagga „eitt fyrirkomulagi á
ept.rgjaldsmata sýslnanna, og „lu„di hezt p.ið héldist við
po par sé á margir og miklir gallar. - 6) Gjöldum tii
jafnaðarsjoða amtanua skyldi jafna niður árlega, eptir peim
mæl.kvarða, sem nefndur er í 4. atriði. - 7) Um pær prjár
t.undir , til prests, kirkju og fátækra, skyldi semja reglu-
fjorð sér i lagi. _ 8) Breytíng peSsi á skattgjaldinu ætti
enganvegmn „ú sem stendur aö vera til pess að hækka gjöld
pau sem eru, framyfir landauraverð peirra, að öllu samtöldu,
heldur einúngis til pess að skipta jafnara „iður og veita
gjaldanda og kretjauda meiri vissu, einuig gjöra skattheimt-
un.T sjalfa hægri og óbrotnari.