Ný félagsrit - 01.01.1847, Blaðsíða 243

VARMJNGSSKRA.
243
á henni fyrirfrani. Hin misiita ull heíir verib borguft
meb 18 til 20 sk., eptir gæSum, og sðmuleiíiis svarta
ullin. Um svörtu ullina má geta eins dæmis, sem
sýnir, hvernig Islendíngar skaba opt sjálfa sig, suin-
part af vankunnátfu, sumpartaf ágirnd. Fyrir nokkr-
nm árum sí&an fóru Svíar aö borga svörtu ullina eins
og hina hvítu, og nokkru seinna var hún einnig á
Islandi borgub á sama hátt. Islendingum var nú bent
til, ab þeir mætti ekki blanda móraubri eba grárri ull
saman vib þá svörtu; en óbara enn búiö var ab hækka
verbib á svörtu ullinni, tíndu þ’eir allt, sem til var af
móraubri og grárri ull, í hana, svo hún er fallin aplur
nibur í sama verö sein mislita ullin, af því hún verbur
ekki lengur notub scin einlit ull í ullar-verksmibjunum,
nema því ab eins, ab hún sé litub.
Af tólg íluttust frá Islandi hérumbil 2,200 skipp.,
og var mest af því selt fyrir 18—19 sk., en þegar á
veturinn leib hækkabi verbib til 24 sk., af því skepnur
her voru ofur mörlitlar eptir hib heita sumar, og af
því ab eins lítib eitt af tólg fluttist híngab frá Húss-
landi. Uin vöru þessa er bágt ab segja neitt víst
fyrirfram, þar verb hennar er komiÖ undir því, hvab
iniklu hér er slátrab og hvaö mikib híngab flyzt frá
Kússlandi; en þab eitt þykir óyggjanda, ab hib háfa
verö á tólginni í vetur, sein er óefelilegt, ekki geti
haldizt vib, því þá mun vibsmjör verba brúkab til Ijósa,
þareb verb vöru þessarar er ab tiltölu miklu lægra enn
tólgarinnar. þab þykir enn sein fyrr ekki vanþörf á,
ab áminna landa vora mn, ab þeir bæti vöru þessa,
því bún er ennþá iniklu lélegri enn lólg í öbrum
löndum, og skyldi svo fara, ab önnur tólg yrbi höfb
á bobstóluin jafnframt henni, mundti menn fyrst komast
16“