Ný félagsrit - 01.01.1847, Blaðsíða 28
‘28
UJl SKVlTAiVV A ISUAINDI.
verbur ))ó þessi ojöfnuiliir þegar annar er frí vib tínnd
af jöröinni, en hinn verbur ab gjalcla 6 álnir eba hbr-
uinbil 1 rhd. í tiund ab auki.
Nefndin víkur þvínæst málinu ab undirstöbu
þeirri, sein nieiri hlutinn hefír fallizt á, ekki svo
injög eptir huginynduni, og ályktunuin frá þeini, seni
eptir au hafa hugleidt ásigkomulag gjaldenda, atvinnu-
vegu, aílafaung og allan efnahag, bæbi yfirhöfub í
serhverjum abalhluta landsins og sérílagi í einstökuin
bygbarlöguni til sjáfar og sveita, og eptir aí> hafa
rannsakab sérhverja undirstöbu skattanna, og niibab
hverja þeirra viö yrnsa hreppa, hér og hvar uui landib;
þykir nieira hlutanum þannig reynt, og þab á öbrygb-
ulan hátt, ab sú undirstaöa sé au öllu hagkvæniari enn
hinar, en þab er ab leggja skatlinn bæbi á fasteign
og lausafé.
Nefndin niælti á inóti, ab skatturinn yrbi allur
lagbur á lausaféb, inebal annars vegna þess, ab þá
lenti niestar álögur á þeiin, sem búa upp til sveita
og hafa inest fénabarmagn. þessuin ójöfnubi verbur
ekki létt af meb öbrum hætti, enn meb því, ab láta
jarbad) rleikann jafna þab, þannig, ab hann verbiundir-
slaba skattsins ab nokkrum hluta. j>á iiiundi skatt-
gjaldib skiptast jafnara nibur, og innbúarnir í þeim
sveitum, sein ekki hafa mesta atvinnu sina af fénabi,
tæki þá sanngjarnan þátt í gjöldum til almennra þarfa,
miklu framar enn ef lausafjártíundin ein væri undir-
staba skattgjaldsins. þetta á sér einkuin stab í sjáfar-
sveituin, því þar eru jarbir ekki metnar eptir tíund-
bæru lausafé, sem á þeini verbur haft, heldur einkmn
eptir því, hversu hentuglega þær liggja til tískiveiba,
selveiba, eggvers o. s. frv., og eptir afgjaldi þeirra