Ný félagsrit - 01.01.1847, Qupperneq 129

VERZLUNARMAL FÆREVINGA.
129
hvort þa& muni verba Færeyínguin til nokkurra hags-
inuna; hib síSara er: hvort óhætt sb a& álíta, aí) at-
vinnuveguni Færeyínga se svo háttaö, aö þeir inuni
taka þeim viSgángi, ef frjáls verzlan kemst á, ab
nógu margir kaupmenn geti fengib þar atvinnu og
varib þar fe sínu, svo afe nóg eptirsókn verfti eptir
varníngnuin, því þab er undirrót allrar frjálsrar verzl-
unar. Um hiíi fyrra atri&i leyfir nefndin sér aí) vitna
til nefndar þeirrar, er skipub var í mál þetta 1840,
og kveírnr hún svo aö oröi í álitsskjali sínu til kon-
úngs:
„„þegar vér Híum á ástand Færeyínga, finnum vér
undireins, aö, þó rángt sé reyndar aö telja þá meö
ósiöuöum þjóöuin, eru þeir þó ennþá ekki komnir
eins vel á veg í mentun einsog aörar siöaöar þjóöir,
og eruþóallir á eitt mál sáttirum þaö, aö Færeyíngar
sé fjörugir, námfúsir og vel gáfaöir; valda því án efa
verzlunar-fjötrar þeir, er iim lángan aldnr hafa legiö
á þeim. Aö vísu ern þeir tíinar fyrir laungu um
garö gengnir, þegar einstakir kaupmenn féflettu og
kúguöu Færeyínga, og menn mega vera óhræddir um,
aö meöan verzlanin er'rekin af konúngs hálfu, muni
veröa séö um, aö þá bresti ei helztu lífs-nauösynjar
sínar; slík ^föÖurleg umhyggja” hlvtur þó aö standa
framförum þeirra fyrir þrifum, því þaö er fariö meö
þá eins og þá, sein ekki eru fjár síns ráöandi; þeim
gefst enginn kostur á aÖ manna sig upp af sjálfs
dáöum, og af því leiöir aptur, aö þeir veröa æ óhæfi-
legri til aö nema hina æöri mentun og færa sér í
nyt gæöi þau, er hún hefir í fór meö sér, því sú
mentan er mest komin undir nánu sambandi viö siö-