Ný félagsrit - 01.01.1847, Qupperneq 226
II T.STA R F.TT A111)0 >1A H.
22G
höfíia bændur borií) fyrir sig, aö þeir í 3 undanfarin
ár hefSi fengií) leyfi hjá kaupmanni til ab fara heim
úr verinu á suinarniálum, en þessi ástæða gat, ab
yfirréttarins áliti, ekki orSib þeim til rcttarauka, þar-
sem slíks Ieyfis hefbi einmitt elki þurft, heffei skil-
jualar legiS aS því, a?) vertíb skyldi hjá þeim lokib
vera á sumarmálum; yfirréttinum kom því ásamt um,
ab bændur hefíii <(vanhaldií> loforí) sitt”, er þeir höfíiu
komiS í veri?) 13. Marts en fariö úr því aptur 22.
Apríl, e&a einúngis veriö þar um tvo hluta vertíöar-
innar,*) og a6 þeim því, samkvæmt grnndvallarreglum
Jónsbókar kb. 25. kap., sbr. opiS bréf 3. Decbr. 1755
7. gr., og tilskipun 25. Marts 1791, 9. gr., ekki gæti
dæmzt formannskaup né skipleiga, vegna þess þeir
hefbi í hinum mikilvægustu atvikmn rofiS samníng
þann, er gjörBur hafBi veriS, bæri því gestaréttar-
dóininn í þessu tiiliti aS ógylda, en ab því leiti katip-
maSur hafSi krafizt skaSabóta fyrir aílamissi á tíina-
bilinu frá 22. Apr. til 12. Maí, þá var þeirri kröfu
vikib frá réttinnm fyrir þá sök, aS hún hafbi ekki
til sáttagjörSa komiS. I tilliti til málskostnaSar, þá
þótti yfirréttinum (isanngjarnt”, aS hann félli niSur
fyrir gestarétti, en aS hann fyrir yfirrétti yrSi greidd-
ur af gestaréttardómaranum, ((vegna þess hann meö
dómi sínum, er af réttinum var ab öllu leiti ógylt-
ur, haf&i valdib þvi, aS málinu var skotib til yfirrétt-
arins.”
Enn ber þess ab geta, ab assessor Johnsen, er
*) Pess má liér geta, að hvorki við undirrétt né ytiriétt var
nein krafa gjörð af bænda hálfu um, a8 fá formannskaup og
skipleigu einúngis fyrir petta tímabil, pó til pcssa væri full
ástæBa, eins og siðar mun sýnt verða.