Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1933, Blaðsíða 180

176
fræðilegs (,,teknisks“) efnis, nndanþegnir ákvæðum liennar.
Þetta er eflaust of langt gengið, því að einmitt sumir slikra
samninga geta skipt pólitisku máli. Enn er þess getandi, að
mjög getur verið óhentugt að birta suma samninga, t. d. um
fjármálaskipti. Aftur eru sumir samningar að eins miðaðir
við ástand, sem stendur ef til vill örstuttan tíma, og þá er
varla mikil nauðsyn á að skrásetja þá, t. d. samkomulag um
það, að tiltekið skip megi selja afla sinn í öðru landi í eitt
skipti. Varla mundi hafa verið til þess ætlazt, að þesskonar
samkomulag yrði skrásett. En takmörkin milli skuldbind-
inga, sem skrásetja á, og hinna, sem ekki þarf að skrásetja,
eru afaróglögg, og ekkert vald til, er skorið geti úr því. En
málið er þó afarþýðingarmikið vegna reglunnar i niðurlagi
18. gr. um það, að samningar o. s. frv. verði ekki bindandi
fyrr en skrásetning befur farið fram. Þess vegna verður viss-
ara að láta fremur skrá samkomulagið en ekki til að trjrggja
sér, að það verði bindandi, nema það varði eitt ákveðið til-
vik, er þegar líður lijá. Skrifstofa bandalagsins verður þó
líklega að skrá samkomulag, bvers eðlis sem það er, ef þess
er beiðzt, því að benni er ekkert vald fengið til að prófa það,
bvort skrásetningar sé þörf eða eklci. Það er auðséð, að liöf-
undar sáttmálans liafa ekki til lilítar atliugað afleiðingar af
orðum 18. gr. Annars liefðu þeir líklega reynt að kveða nán-
ar á um skrásetningu samninganna.
3. Enginn timi er fast ákveðinn frá staðfestingu samnings,
eða annari fullnaðargerð, og þar til bann skuli sendur til
skrásetningar. Þótt samninginn skuli senda „þegar í stað“, þá
verður aðili að eiga það við sjálfan sig, bvenær liann sendir
samninginn til skráningar. Ef bann vill láta liann verða fljót-
lega bindandi, getur liann liraðað sendingunni, en ella seink-
að. Skrásetningunni er liagað svo, að lialdnar eru tvær skrár.
í annari er livers samnings getið í rétlri tímaröð eftir komu-
degi lians, nafna aðilja, undirskriftardags og staðfestingar,
hverskonar samningur sé og' tölu lians í röðinni. 1 hinni
skránni er bverjum samningi ætluð ein blaðsíða, þar sem er
nokkurskonar efnisregistur vfir samninginn, ásamt athuga-
semdum um þá, er síðar liafa gengið að bonum, uppsagnir o.
s. frv. Sjálf eru skjölin geymd og samningarnir svo birtir í
samningasafni bandalagsins (Recueil des traités).
4. Ákvæðið um það, að samningur verði ekki bindandi, þar
til liann er skrásettur, veitir tilefni til ýmiskonar vafa. Geta
aðiljar leyst sig einhliða undan samningi eða samkomulagi,