Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1949, Page 111
109
vel, og eru allir ánægðir með þetla. Annars ekkert sérstakt, þar eð
allar fæðingar voru eðlilegar, aðeins vottur af febris jjuerperalis í einu
tilfelli.
Víkur. Ekki vitjað.
Vestmannaeyja. Læknar venjulega kallaðir til að deyfa konur síð-
ast í fæðingu. Frumbyrja, 39 ára: Tangarfæðing vegna langdreg'innar
fæðingar. Frumbyrja, 33 ára: Placenta accreta losuð með hendi.
Engin kona dó af barnsförum.
Stórólfshvols. Var 25 sinnum vitjað til fæðinga, oftast til að deyfa
í kollhríð. Tvisvar töng, í eitt skipti vending og í eitt skipti föst fylgja,
sein losa varð manúelt. Konum og börnum þeirra heilsaðist vel.
Eijrarbakka. Oftast vitjað til deyfinga. Tvívegis sóttleysi. Einu sinni
gerð vending.
V. Slysfarir.
Slysfaradauði og sjálfsmorð á síðasta áratug teljast, sem hér segir:
1940 1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949
Slysadauði .. 93 195 117 127 124 87 94 100 81 59
Sjálfsmorð ..12 8 13 12 7 12 18 10 11 10
Á þessu ári hafa dauðaslys orðið með fæsta móti, en sjálfsmorð
hlutfallslega tíð. Þau munu þó að jafnaði vera drjúgum fleiri en á
skrár kemur.
Læknar láta þessa getið:
Hafnarfj. Slysfarir nokkrar á árinu. 3 menn drukknuðu, einn þeirra
féll út af bát í Grindavík, náðist ekki, annar drukknaði i Kleifarvatni,
er bíll féll ofan um is. 2 menn aðrir, sem í bílnum voru, björguðust.
Eóndi í Katrínarkoli í Garðahreppi drukknaði, er hann var að vitja
um hrognkelsanet. Bílstjóri beið bana af eitrun. Taldi Rannsóknar-
stofa Háskólans, að um kjöteitrun hefði verið að ræða. Maður á tog-
hát varð á milli með 3 fingur og missti framan af þeim. Auk þess voru
minna háttar beinbrot og skurðsár algeng.
Borgarnes. Maður vestan úr Haukadal beið bana, er bíll ók út af i
brekku og beygju á veginum í Kolás fyrir ofan Munaðarnes. Hafði
fengið að húka ofan á hlassi á mjólkurbíl og kastaðist á höfuðið af
hílnum og út fyrir veg, þegar hann tók síðustu beygjuna; dó maðurinn
samstundis. Bíllinn var hemlabilaður. Annar maður, úr Reykjavik,
heið bana af afleiðingum meiðsla í bilslysi rétt neðan við Hraunsnef í
Norðurárdal. Bílstjórinn missti stjórn á jeppanum á hálkubletti og
ók út af hárri brún og brekka fyrir neðan. Tók bíllinn tvær veltur.
Þegar bíl bar að, sem mun hafa verið mjög fljótt, voru báðir menn-
irnir komnir út úr bílflakinu, bílstjórinn ómeiddur að kalla, en hinn
með sár á höfði, auk fleira. Var það hress, að hann gat gengið með
stuðningi að aðkomubílnum og aftur úr bonum inn í bæinn á Hrauns-
^efi, er þangað kom. Þegar ég kom eftir nærri klukkutíma, var hann