Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1949, Blaðsíða 240
238
var sinnum legið i sjúkrahúsi til rannsóknar. 1947 lá hann í sjúkra-
húsi Hvitabandsins og síðastliðið sumar í Landakotsspítala. Læknir
sjúklingsins, ... (fyrrnefndur sérfræðingur í tauga- og geðsjúkdóm-
um í Reykjavík), hefur tjáð mér, að mænuvökvi sjúklingsins hafi
reynzt eðlilegur og að inndæling lofts í heilahólfin, sem gerð var af
. .. (sérfræðingi í handlækningum í Reykjavík), hafi ekki leitt neitt
sjúklegt í ljós.
Síðustu vikurnar hefur sjúklingurinn að læknisráði tekið daglega
1—2 tbl. amfetamín. Hann segist eiga mun betra með að halda sér
vakandi, meðan hann er undir áhrifum lyfsins.
Við endurteknar skoðanir í marzmánuði 1949 er sjúklingurinn ró-
legur og eðlilegur í framkomu. Hann ber kvartanir sínar fram blátt
áfram og ástríðulaust. Frásögn hans er yfirleitt skilmerkileg, en
stundum verður maður þess þó var, að minni hans er nokkuð glomp-
ótt. Objektivt var ekkert að finna, nema blóðþrýstingur var 90/60
og 95/65 og að ef til vill var vottur um jafnvægistruflun, þegar hann
stendur með lokuð augu.
... læknir (þ. e. fyrrnefndur sérfræðingur í tauga- og geðsjúkdóm-
um í Reykjavík, sbr. fyrst greint vottorð) telur, að sjúklingurinn þjáist
af afleiðingum eftir kroniska CO-eitrun. Mörg einkenni sjúklingsins
haga sér þannig, að þau gætu verið afleiðing eftir CO-eitrun. Hins
vegar er þó ekki hægt að segja, að heildarmyndin sé typisk. Einkennin
virðast ágerast, eftir að sjúklingurinn hætti að aka hinum grunsamlega
vagni, en líkindi væru hins vegar til, að einkennin bötnuðu nokkuð
með tímanum, einkum þegar þess er gætt, að hann hafði aldrei
misst meðvitund i vagninum, og vagn sá, sem sjúklingurinn ók síð-
ar, var að hans eigin dómi í forsvaranlegu ásigkomulagi. Margir geð-
veikralæknar telja auk þess, að geðbreytingar eftir kolsýringseitrun
séu að jafnaði nokkuð á annan veg en þann, sem sjúklingurinn
kvartar um.
Kronisk CO-eitrun hefur verið allumdeilt atriði. Maður, sem andar
að sér á vinnustað, t. d. 8 tíma daglega, CO-menguðu lofti, kvartar
vissulega um höfuðverk, slen, flökurleika o. fl., en ca. einni stundu
eftir að hann er kominn í hreint loft, hefur hann losnað við helm-
ing af kolsýringnum, sein bundinn var blóðlitarefninu, og það tekur
ekki marga klukkutíma í viðbót, að blóðið hreinsist nálega að fullu.
1 slíkum tilfellum safnast því kolsýringur ekki fyrir í líkamanum
frá degi til dags, og hafi kolsýringsmagnið ekki verið því meira, losna
menn við allt eiturloftið og væntanlega flest óþægindin, áður en þeir
hefja vinnu næsta dag. Ef nógu mikið blóðlitarefni tengist kolsýringi,
bíða ýmsar hinar viðkvæmari heilafruma það tjón, að óvíst er, að
þær rétti við. Slíkum eitrunum fylgir þó oftast meðvitundarleysi.
Margir telja því, að svokölluð kronisk eitrun sé í raun og veru af-
leiðing eftir eina eða fleiri bráðar eitranir, en nógu litlir endurteknir
eiturskammtar hafi ekki sjúkleg einlcenni í för með sér til lang-
frama. Autoritet eins og W. J. McConnel telur þó, að þeir, sem hvað
eftir annað hafi orðið fyrir toxisku magni af kolsýringi án þess að
missa meðvitund, þjáist stundum af „persistent headache, malaise
and illdefined debility“.