Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1949, Blaðsíða 268
266
2. Hver verði talin varanleg örorka G. O-sonar á tímabilinu frá
31. desember 1948 að telja?
3. Hvort álíta megi, að önnur atvik en meiðsl þau, er G. O-son
hlaut þann 13. marz 1946, eigi þátt í örorku hans, og ef svo verði
talið, þá hve mikinn hluta örorkunnar megi rekja til þeirra atvika?“
Eftir að réttarmáladeild hafði haft málið til meðferðar og gert til-
lögu um ályktun læknaráðs hinn 23. apríl 1951, var málið samkvæmt
kröfu tryggingaryfirlæknis Páls Sigurðssonar lagt fyrir læknaráð í
heild. Á fundi þess 12. maí 1951 afgreiddi læknaráð málið með svo-
látandi
Á lyktun:
Ad 1—2) Örorku stefnanda af völdum slyssins fyrstu 4 mánuði
eftir áfallið, þ. e. til 13. júlí 1946, metur læknaráð 100%, frá 14. júlí
til 13. ágúst s. á. 50%, en úr því varanlega örorku 20%.
Ad 3) Núverandi örorka (þ. e. heildarörorka) stefnanda verður að
teljast að verulegu leyti afleiðing liðaskemmda í hryggnum, sem
sannað er, að tekið var að gæta fyrir slysið, og hafa, ef að vanda
lætur, tilhneigingu til þess að ágerast. Sennilegt er, að maður með
slíkar liðaskemmdir hefði ekki haft fulla starfsorku fram á sjötugs-
aldur.
Örorka stefnanda umfram 20% verður að teljast slysinu óvið-
komandi.
Málsúrslit: Með dómi bæjarþings Reykjavikur, kveðnum upp 4. marz 1952, var
stefnt, M-nes h.f., dæmt til að greiða stefnanda, G. O-syni, kr. 47 651.00 með 6%
ársvöxtum frá 1. janúar 1950 til greiðsludags og kr. 4 000.00 i málskostnað.
6/1951.
Dóms- og kirkjumálaráðuneytið hefur með bréfi, dags. 21. maí
1951, óskað umsagnar læknaráðs í málinu: Ákæruvaldið gegn R. F.
K-syni.
Málsatvik eru þessi,
samkvæmt greinargerð .... sérfræðings í tauga- og geðsjúkdómutn
(í Reykjavík), um heilsufar sakbornings, dags. 3. apríl 1951:
„Hann (þ. e. sakborningur, R. F. K-son, ókvæntur verkamaður í
R-vík, f. 3. des. 1921) er fæddur og uppalinn í R-vík og hjóna-
bandsbarn. Eru foreldrar hans báðir á lífi. Móðir hans er heilsugóð,
sögð skapstór kona. Faðir hans var heilsuhraustur framan af ævinni
og stundaði fisksölu, en hefur síðustu árin verið heilsuveill og ekki
þolað erfiðisvinnu. Virðist hafa verið um einhvers konar taugaveikl-
un að ræða. Á síðari árum hefur hann starfað sem húsvörður hér
í bænum. Hann er ákafur trúmaður, nánast ofstækisfullur, hefur
verið í Hjálpræðishernum og oft prédikað á götum úti. Aldrei mun
hann þó hafa haft ákveðin einkenni geðbilunar. Foreldrar R. hafa
átt sjö börn. Dóu fjögur þeirra í bernsku. Systir hans, sem upp komst,
er nú 40 ára og gift. Hún sýktist af berklaveiki á yngri árum og var