Andvari - 01.01.1973, Blaðsíða 15

ANDVARI
Asgeir ásgeirsson
13
mannaeyja, en skipið gat ekki komið þar við vegna vonzkuveðurs og stórra
sjóa, og fór því Guðrún með því til Kaupmannahafnar. Þar var hún
fjárvana og vegalaus, en tók sig til og gekk á fund Kristjáns kóngs hins
níunda og Lovísu drottningar og sagði þeim, hversu hún væri stödd.
Létu kóngur og drottning greiða fyrir henni, og vann hún síðan til ævi-
loka i Kaupmannahöfn og kom aldrei til íslands. Sigríður varð mun víð-
förlari. Idún fór utan og var nokkur ár ráðskona hjá sendiherra Dana
á lndlandi. Eftir það varð hún ráðskona Haralds Krabhe prófessors í
Kaupmannahöfn, meðan hann var milli kvenna. Þær slógu svo saman
reytum sínum seinustu æviárin, Guðrún og Sigríður, úti í kóngsins
Kaupinhöfn.
Yngsta systirin, Jensína Björg, hleypti einnig heimdraganum og fór
til Kaupmannahafnar. Þar tókst henni, þótt ekki hefði hún tilskilinn undir-
húning, að komast í elzta og kunnasta kvennaskóla höfuðstaðarins, Fröken
Zahles skole, sem var stofnaður, mótaður og starfræktur af hinni stór-
merku og gáfuðu gerðarkonu, Natalie Zahle. Skólinn var ekki aðeins
fræðslustofnun, heldur var þar einnig og engu síður lögð áherzla á þrosk-
un skapgerðar og dómgreindar nemendanna. Jensína Björg gat sér þar ekki
einungis góðan orðstír sem nemaridi, heldur fékk tækifæri til að kynnast
menningarheimilum og hinda vináttu við skólasystur, sem voru mikillar
gerðar og héldu tryggð við hana ævilangt.
Fyrstu tvö hjónabandsárin áttu þau heima í Reykjavík, Asgeir og
Jensína Björg, og þar fæddist Ásta, elzta barn þeirra. Var Ásgeir bók-
haldari við fyrirtæki föður síns, sem var í þennan tíma ærið umsvifa-
nrikill athafnamaður. En vorið 1893 Uuttust ungu hjónin í Kóranes í
Alftaneshreppi á jVlýrum. Samkvæmt Landnámu og Egils sögu dregur
nesið nafn af þræli Ketils gufu, Kóra, sem var tekinn og veginn í nesinu.
Þarna hafði Eyjrór Felixson látið reisa íhúðar- og verzlunarhús, og skyldi
sonur hans stjórna þar verzlun, verða faktor, svo sem verzlunarstjórar voru
kallaðir fram á Jæssa öld, og þótti Jrað stéttarheiti ærið virðulegt, enda
atti almenningur yfirleitt mikið undir þeim, senr það báru. Annars virðist
Kóranes ekki girnilegur staður til verzlunar og húsetu. Það endar í kletta-
hötða, sem hvorki er hár né ýkjalangur, og í skjóli við hann hafa húsin
verið reist. Mun þar hafa verið ærið óyndislegt í hörkuveðrum af hafi,