Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1973, Blaðsíða 8

Andvari - 01.01.1973, Blaðsíða 8
6 GUÐMUNDUR GÍSLASON IIAGALÍN ANDVARI gagnorð, og þóttist ég komast að raun um, að fyrirlesarinn hefði gert sér mikið far um, að sem flest það kæmist í stuttu máli til skila, sem mestu varðaði. I sjálfri sögunni, sem sögð var, konr mér ekkert á óvart, en lrins vegar var auðsætt, að fyrirlesarinn var víðsýnni og fordómalaus- ari en þeir, sem ég hafði heyrt tala eða lesið eftir um þessi efni. Fyrir- lesarinn lýsti Lúther sem viljasterku, tilfinningaríku og gáfuðu mikil- menni, en varpaði ekki yfir hann neinum dýrðarljóma, og varð mér hugsað til þeirrar djúpu og barnslegu lotningar, sem ég og aðrir heima í Lokinhömrum höfðum lært að sýna í svip og augnaráði, þegar við höfð- um litið á hina stóru litmynd af Marteini Lúther, senr hékk í gestastof- unni. En vissulega féllst ég á öll þau rök og alla þá dóma, sem fram konru í fyrirlestrinum, beint eða óbeint. Hins vegar leyndi það sér ekki, að stundum sagði fyrirlesarinn sitthvað, sem óróaði nokkra af hinum annars mjög kyrrlátu og prúðu áheyrendum. Það heyrðust vanþóknun- arræskingar, og stöku maður varð heyranlega kvikur í sæti sínu. Þetta hafði engin áhrif á fyrirlesarann, sem flutti mál sitt af talsverðum, en þó hófstilltum hita, þar sem hann fjallaði um mikilvægustu efnisatriðin, og undir lokin ríkti alger kyrrð á áheyrendabekkjunum og auðsætt, að á fyrirlesarann var hlýtt af velþóknun og jafnvel hrifni, enda glurndi við slíkt lófaklapp, þegar hann þagnaði, að helzc má jafna við það, sem heyra má í leikhúsum, þegar fram eru kallaðir leikarar, sem hafa leikið af sér- stakri snilli sjónleik, sem allir fá notið. Meðan fólkið var að þokast út, þögðum við félagarnir þrír, sem saman höfðum setið, en margir í hópnurn, jafnt konur sem karlar, létu í ljós í heyranda hljóði aðdáun á fyrirlestrinum og þó einkum flytjanda hans. „Svona menn á þetta stúdentafélag einmitt að fá til að fræða okkur og skemmta," sagði skeggjaður erfiðismaður, skýrlegur og hrúna- mikill. Og peysufatakona skaut til hans augum og svaraði: ,,Ja-á, ef þeir herrar gerðu það nú, en þeir eru víst ekki á hverju strái, svona stássmenn. En ekki hefur nú Lúther verið neinn engill.“ Svo lét sumt fólk í ljós skoðanir sínar á þeim frama, sem hlyti að bíða svona fyrirlesara: „Hann verður sjálfsagt dómkirkjuprestur, þegar séra jóhann hættir, og endar svo sem biskup.“ „Kannski verður hann prestakennari í Lláskólanum og svo biskup, — hann fetar þá í fótsporin hans tengdaföður síns.“ Aldraður nraður, þreytulegur og rúnum ristur, sagði í hálfgildingsvandlætingartón:
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.