Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1973, Blaðsíða 97

Andvari - 01.01.1973, Blaðsíða 97
ANDVARI ÁTRÚNAÐUR JÓNASAR OG BJARNA 95 fremur sprottin af vangæzlu og vanþekkingu ásamt ásköpuðum veikleika en uppreisn gegn vilja Guðs. Jónas lætur ekki blindast af öfgum í hvoruga áttina. Skilningur hans á skoðun hins mildiríka meistara er of næmur til þess. Jónas gleðst yfir því, að vér lifum í Guðs góða heimi og eigum að líknsaman föður. Jafnframt er honum hugstætt, að vér mennirnir erum Guðs ættar og eigum að ganga á Guðs vegum í átt til liins eilífa föðurlands: Djúpt 1 Guðs og mannsins mynd, alið sem að ungbam þiggur, eilífur gneisti fólginn liggur, ef að hann kæfir ekki synd. Hér sem oftar lelst dýpri hugsun og vandlegri yfirvegun en sumir æda, að liggi að baki kvæða Jónasar. Sakir einfaldleika formsins og unaðar orðanna virðast þau oft liggja honum fyrirhafnarlaust á tungu, en munu öllu oftar hafa horizt frarn sem lind úr bergi. Vér erum öll mannsbörnin guðsættar, öll af tveim heimum, og illt og gott tog- ast á í brjóstum vorum. Sú er vonin, að ljósið beri sigur af þeim hólmi eins og í náttúrunni. Það er raunar vissa þess, sem segir hiklaust og óskorað, þótt í öðru sambandi sé: Eitt eg veit um alla vegu alheims speki dásamlegu, þeir em einskær ást og náð. í þessu sambandi er gaman að geta þess, að í Veizlukvæði til Gaimards eru vísindin kölluð „skær guðdómseldur". Það er að minni hyggju ólíkt réttari skiln- ingur og sannari dómur en þeirra manna, sem jafnvel enn í dag ófrægja ýmis vísindi og hafa horn í síðu þeirra, vegna þess að þeir óttast, að þau kveði niður trúna og komi jafnvel mannkyninu á endanum fyrir kattarnef. Enginn skal samt ætla, að Jónas tali einhverja tæpitungu urn syndina eða telji hana meinlausa. Tvö kvæði lýsa skýlaust alvöru hans í þessum efnum: Skraddaraþankar um kaupmanninn og Batteriski syndarinn. Ég hirði ekki um að minna á nema eitt erinda í því síðarnefnda. I því felst nöpur andstyggð og hátt hróp að þeim manni, sem skáldið er að segja til synd- anna. Batteríið var vígi við höfnina í Reykjavík, og kvæðið er urn verzlunarmann t Reykjavík, sem talinn var óliinaðarmaður: Eitt var það undra, er eg þar eyrum nam, er næddi næturkul: ungbarns ópi sem þess er ófætt dó þótti mér hvert strá stynja.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.