Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1933, Síða 201
197
menn, Assyriumenn, Kaldeumenn o. fl.). Fyrir tilstilli Þjóða-
bandalagsins og ýmsra ríkisstjórna og góðgerðastofnana,
hefur tekizt að koma miklum fjölda flóttamanna úr lönduin
þessum eftir 1920 niður á ýmsum stöðum. I ársbyrjun 1927
voru t. d. um 90 þúsundir armenskra flóttamanna í Sýrlandi,
og befur tekizt að koma miklum liluta þeirra fyrir. En verk-
ið er afarerfitt og fjárfrekt, og verður ekki leyst, nema með
löngum tíma.
Eftir stríðið er talið, að um hálf miljón herfanga, þar af
nær 250 þúsundum í Rússlandi og 177 þús. í Siberíu og Tur-
kestan, liafi liafzt við utan föðurlands síns og skort efni
til að komast lieim til sín. Þjóðabandalagið skarst í mál-
ið og fól Nansen framkvæmdir. Tókst honum með aðstoð og
tillögum ýmsra ríkisstjórna að koma milli 400 og' 500 þús-
undum lierfanga að austan til áttliaga sinna, og var verkinu
lokið í júni 1922.
Það er einnig i anda sáttmálans, að Þjóðabandalagið revni
að koma til hjálpar löndum, sem verða fyrir landfarsóttuin,
hallærum, jarðskjálftum og öðrum vandræðum, þar á meðal
fjármálavandræðum. Þess vegna liefur verið gerður milli-
rikjasamningur um félagsskap til alþjóðahjálpar (Union in-
ternationale de secours) 12. júní 1927 í Genf fyrir tilstilli
Þjóðabandalagsins, og liafa nú nægilega mörg ríki staðfest
liann til þess, að hann geti gengið í gildi.
Lán til ríkja í fjárhagsvandræðum þeirra (Sjá 14. gr. II.
A. /. 1.—6.). Fvrir milligöngu Þjóðabandalagsins liafa fengizt
lán samtals yfir 400 milljónir dollara, þar af til Austurríkis
169 millj., til Ungverjalands 72 millj., til Grikklands 99,5
millj., til fríborgarinnar Danzing 17 millj., til Búlgaríu 43,4
millj. og til Estlands 7,5 millj. dollara.
VI. Verndun kvenna og barna. Þrælahald.
a. Samkvæmt c-lið 23. gr. sm. fela félagar Þjóðabandalags-
ins því almennt eftirlit með framkvæmd sanminga um varn-
ir við söhi kvenna og barna („hvítu þrælasölunni“). Um
nefndir þær, er að þessum málum starfa, sjá 14. gr. III. D.
1921 kvaddi bandalagið til milliríkjastefnu um mál þessi og
var gerður millirikjasamningur um vernd kvenna og barna
30. sept. 1921, er tekur til kvenna og barna af livaða kyn-
flokki sem vera skal.
Eftir ófriðinn milli Tvrkja og Grikkja 1920 varð fjöldi
kvenna og barna í Litlu-Asíu beimilislaus og allslaus. Þjóða-
bandalagið kom þessu fólki sérstaklega til hjálpar og setti