Andvari - 01.01.1973, Qupperneq 25

ANDVARI
ÁSGEIR ÁSGEIRSSON
23
skipti við erlend skip, nema læknir hefði gengið úr skugga um heilbrigði
skipverja. Þarna voru og sem áður getur franskar skútur að veiðurn á band-
færi, og við Fransarana höfðu Mýrdælingar verzlað um langan aldur,
án allra beilbrigðislegra varúðarráðstafana, þegar þess bafði gefizt kostur.
En nú gilti engu síður bann við skiptum við þá en Bretana. Hreppstjóri
Mýrdælinga var í þennan tíma Þorsteinn bóndi í Norður-Vík. Hann mun
ekki hafa kært lagabrot sveitunga sinna og vina, en ekki braut bann
lögin sjálfur. Hins vegar minntist Ásgeir þess, að þungur var Þorsteinn á
brún, þegar bátar koinu sökkhlaðnir að landi, en skip bans sjálfs, sem var
fengsæll, kappsamur og farsæll sjósóknari, stóð í hrófi. Ásgeiri hafði þegar
verið innrætt virðing fyrir lögum landsins, og stóð bonum ósjálfrátt stuggur
af, að þau skyldu hiklaust vera brotin, og svo kom annað til. Hann hafði
heyrt á það minnzt, að togararnir brytu lög með veiðum í landhelgi, en einn-
ig, að veiðar þeirra yfirleitt sviptu íslenzka útvegsbændur möguleikum á
að afla sér lífsbjargar, og svo fannst honum, þótt ungur væri, að það
hlyti að vera lítt sæmandi að hafa skipti við Bretana, þótt að því væri
raunar augljós hagnaður. Og það sagði bann þeim, sem þetta ritar, að
minningarnar frá Vík og vestan af Mýrum muni hafa átt nokkurn þátt
í því, bve lifandi ábuga hann hafði sem þingmaður á strangri land-
^elgisgæzlu og að jafnan væru bátar á grunnmiðum Vestfirðinga, sem
befðu þar gæzlu sumarlangt.
Ásgeir stundaði vel nám sitt í barnaskóla Reykjavíkur, og bann minnt-
ist jafnan síðan með virðingu þeirra kennara sinna, sem bann á annað
borð lét getið. Til marks um þá virðingu, sem hann bar fyrir skólastjór-
anuin, Morten Hansen, sagði hann frá því, að það befði ekki verið fyrr en
alllöngu eftir að samskiptum þeirra lauk í skólanum, að bann tók eftir því,
að Morten Hansen var krypplingur.
Tólf ára gamall tók Ásgeir próf inn í Menntaskólann. Að loknu
gagnlræðaprófi réðst hann kaupamaður austur í Möðrudal, og þar var hann í
þi'jú sumur.
Aðalbjörg, dóttir stórbóndans Stefáns Einarssonar í Möðrudal, var
þetta vor á ferð í Reykjavík. Hún bafði stýrt rjómabúi austur í Mýrdal
°g Asgeir kynnzt henni hjá þeim Gunnari Olafssyni og Jóhönnu, föður-
systur sinni. Nú stjórnaði hún rjómabúi föður síns heima í Möðrudal,
en hann hafði þrjú hundruð ær í kvíum. Aðalbjörg heimsótti foreldra