Andvari - 01.01.1884, Blaðsíða 24

22
Kerðir á suðurlandi.
framan Hlíðarvatn er sanclrif og fellur sjór inn í vatnið
iim ósa lijá Yogsósum, en í útsynningi skefur sandinn
svo upp af grandanum, að ósinn fyllir, svo par verður
þurrt; vatnið er því alltaf að grynnka að framanverðu
og að austanverðu, en vestanmegin jetur það sig alltaf
rneir og meir inn í liraunið; tveir hólmar kváðu hafa
verið í því, Hlíðarhólmi og Strandarhólmi, sem eru nú
horfnir. A Vogsósum er töluverð selveiði. Bygging er
mjög ljeleg 1 Selvogi, eiris og í Grindavík, og allt öðru-
vísi en í verstöðunum norðan á nesinu. í sjópláss-
um þessum sunnanfjalls liggja vermenn í sjóbúð-
um, og eru flestar þeirra miklu líkari peningshúsum en
mannahýbýlum. Vanalega eru stein- og torfbálkar beggja
megin, og á þeim reistar stoðir upp í ræfrið ; milli
stoðanna hafa sjómenn flet sín, en á stoðirnar hengja
þeir skinnklæðin. Sumstaðar er lítil slrvompa fyrir end-
anum, og er liún kölluð »kór«. J>ar hvílir vanalega
einhver liálfdiættingurinn. Mismunur er náttúrlega á
því, hve hreinlega er um gengið í búðum þessum, en
sumstaðar er það fremur sóðalegt, eins og við er að
búast, þar sem svo mörgum mönnum er kasað saman;
gluggar eru vanalega engir, nema lítil vindaugu með
rúðubroti í; verður loptið því eigi gott. ef ekki er haft
því meira hreinlæti, þar sem allt blandast saraan: svita-
lyktin af fólkinu og lyktin af grútmökuðum skinnklæð-
um. Betur færi, að menn færi að leggja þessar sjó-
búðir niður, en höguðu heldur til eins og í sjóplássun-
um norðan á nesinu. J>að stendur sauðfjárrækt mjög
fyrir þrifum í þessurn byggðarlögum, hve tóur eru
fjarska aigengar ; í hraununum eru svo óteljandi holur,
að mjög illt er að vinna grenin, enda er víðast lítið
gjört að því; frá Vogsósum helir nú á seinni árum
verið töluvert unnið af grenjum, en það er til iítils
gagns, úr því nábúarnir ekkert gjöra. í sumum sveit-
um á Beykjanesi drepur tóan nærri hvert lamb, þann-
ig t. d. í Höfnum, og þó eru inenn svo rænulausir, að