Prestafélagsritið - 01.01.1928, Blaðsíða 49
44
Sigurður P. Sívertsen:
Presfafélagsritiö-
elsson heim til íslands, og hafði þá um veturinn leyst af
hendi embættispróf í guðfræði við Kaupmannahafnar-háskóla
með bezta vitnisburði í öllum námsgreinum. Var hann þá
ráðinn af stjórn Biblíufélagsins til þess að vinna að endur-
skoðun biblíuþýðingarinnar með nefnd manna, sem félags-
stjórnin skipaði. Hann skyldi byrja á Gamla-testamentinu, bera
þágildandi þýðingu, prentaða í Lundúnum 1866, nákvæmlega
saman við hinn hebreska frumtexta, vers fyrir vers og orð
fyrir orð, hafa einnig fyrir sér bæði hinar eldri biblíuþýðing-
ar á íslenzku, einkum Guðbrands-biblíu, og hinar nýjuslu og
bezlu þýðingar erlendar, einkum á ensku, þýzku, norsku og
dönsku, og nota jafnframt hin beztu vísindalegu skýringarrit
og orðabækur, er kostur væri á. »Svo skyldi hann og hafa
fyrir sér bæði Stjórn og önnur fornrit Islenzk, er að notum
mættu koma. Skyldi hann síðan gjöra uppástungur til allra
þeirra breytinga á núgildandi þýðingu, sem honum virtust
nauðsynlegar eða æskilegar, til að leiðrétta villur, sem inn
hefðu slæðst, nema burtu ónákvæmni og ósamkvæmni í þýð-
ingunni, hreinsa og fegra málið á henni sem rækilegast, til
þess að gjöra hana að öllu leyti svo nákvæma, rétta og full-
komna, sem unt væri. Skyldi þetta handrit í smáköflum síðan
ganga á meðal nefndarmanna til athugunar, og nefndarmenn
þvínæst eiga fund á hverri viku með þýðandandum til munn-
legs samanburðar um hverja breytingu, áður en hin nýja þýð-
ng eða endurskoðun yrði samþykt til fullnustu. Skyldi jjannig
vera haldið áfram kapítula fyrir kapííula og bók fyrir bók,.
unz verkinu væri lokið*.
í endurskoðunarnefndinni voru: Hallgrímur biskup Sveins-
son, Þórhallur lector Bjarnarson og Steingrímur yfirkennari Thor-
steinsson, sem sérstaklega var ætlað það hlutverk, að látasamverka-
mönnum sínum í té nauðsynlega hjálp og leiðbeiningu, til þess að
málið á hinni nýju þýðingu mætti verða sem vandaðastogfegurst.
Síðari hluta septembermánaðar 1897 var tekið til starfa.
Frumtextinn var lagður til grundvallar, »og sérhvað það leið-
rétt er rangt reynist, ónákvæmt eða óheppilega orðað í nú-
verandi þýðingu, þó svo, að sneitt er hjá óþörfum breytingum