Prestafélagsritið - 01.01.1928, Blaðsíða 131
Prestafélaq3ritið.
Um kristniboð.
125
að maður birtist honum í sýn, og bað hann og sagði: »Kom
yfir til Makedóníu og hjálpa oss!« — Hvernig hefði nú verið
ástatt hér á landi hefði Páll daufheyrst við þeirri bæn? Þá
hefðum við haft mörg hof í landinu, en enga kirkju. Ekki er
ólíklegt að hér að Hólum væri »500 goða hof«, eins og víða
í Kína, og værum við þá hér staddir til að bera fram fórnir
og biðja til falsguða úr leir og málmi, steini og tré. Vmsar
fagrar kenhingar og siðalærdóma mundi okkur ekki skorta.
En ekkert líknarstarf væri hér og Iítill skilningur á kjörum
02 kröfum lítilmagnans.
Ennþá hrópar neyð, andleg og tímanleg neyð heiðingjanna,
til kristinnar kirkju: »Kom og hjálpa oss!«
í Miðkína norðarlega er afarhátt fjall, er Wúdang heitir.
fyrir mörg hundruð árum settist einbúi þar að, er Ljó hét.
Eftir margra ára meinlæta lifnað fyrirfór hann sér í örvænt-
ingu, steypti sér út fyrir þvernnípið. En orðstír þessa heilaga
einbúa og píslarvottar barst víða. Og upp frá þessu hefir verið
talið að Wúdang sé heilagt fjall. Er andi Ljós verndarvættur
þess. Fram á brún þverhnípisins, þar sem hann fyrirfór sér,
or nú mikið hof. Mjór og langur dreki, högginn úr steini,
teygir sig 2—3 metra út yfir brúnina. Ótal fangar hafa verið
látnir sanna sekt sína eða sakleysi með því móti, að þeir eru
látnir ganga stuðningslaust fremst fram á drekatrýnið og fórna
þar reykelsi. Þeir, sem andi Ljós ekki verndar, steypast út
íyrir. — Horfi maður nú út fyrir brún þverhnípisins, sér maður
votta fyrir hvítu »rusli« í urðinni langt fyrir neðan. Þar heitir
»Mannabeinadalur«.
Til Wúdangshan1) streyma árlega pílagrímar, svo skiftir
tugum þúsunda. Þar eru 200 hjáguðaprestar, og mörg þúsund
þjáguðir í ótal hofum. — Kl. 5 að morgni nýjársdagsins 1923,
stóð ég þar inst í aðalhofinu og horfði á mannfjöldann
streyma að fótskör falsguðsins mikla og ógurlega. Fólkið
^eddi löðursveitt upp eftir þröngum gangstíg. Enginn þorði
aÖ líta upp fyrir sig né mæla orð frá vörutn. í dauðans
0 Shan — fjall.