Prestafélagsritið - 01.01.1928, Blaðsíða 122
116
Kristleifur Þorsteinsson:
Prestafélagsritið.
se.qja með val prestsins. Þegar það kom loks í ljós, hver
hnossið hlaut, var það Jörgen Kröyer prestur til Helgastaða,
þá orðinn svo ellihrumur og örvasa, að fullyrt var, að hann
kæmist ekki suður á annan hátt, en með því að flytjast á
kviktrjám. Hlökkuðu menn lítið til þess að fá þvílíkan aðdrátt.
En þá kom í ljós hvar fiskur lá undir steini. Þórður Þórðar-
son prestur til Möðruvallasókna, sem þá bjó á Þrastarhóli,
fékk samþykt um brauðaskifti við Jörgen, sem varð þá jafn-
snemma að segja af sér embætti. En vegna tölu embættisára
töldu þeir honurn vísari veitingu fyrir Reykholti, heldur en
Þórði.
Séra Þórður var sonur Þórðar yfirdómara í Reykjavík, jónas-
sonar hins gamla í Reykholti. Var hann hálfbróðir þeirra
Jónasar landlæknis og Eggerts Theódórs sýslumanns í Mýra-
og Borgarfjarðarsýslu. Móðir séra Þórðar var Margrét Stefáns-
dóttir prests Einarssonar á Sauðanesi. Var hún alsystir Einars
á Reynistað, afa Einars skálds Benediktssonar. Séra Þórður
var meðalmaður á hæð, en þrekinn mjög og með mikla ístru.
Hann var hrafnsvartur á hár og skegg, sem var mikið og
órakað. Dökkur var hann í andliti, og var það nokkuð þrútið.
Augun voru stór og dökk og allur var hann svipmikill. Virð-
ist mér auðsætt ættarmót á þeim frændum Einari Benedikts-
syni og séra Þórði. Hann var þýður í viðmóti og mjúkmáll
og sýndi hið mesta lítillæti í allri framkomu. Hann var reið-
maður og lét sér mjög ant um hesta sína, sem voru prýðis-
fallegir, að öðru leyti lét hann sér ekki umhugað um veraldar-
muni. Var hann athugalítil! um fjármál sín og hirti ekki uni
innheimtu lögákveðinna gjalda. Gaf hann fátækum oft öll
gjöld, er þeir áttu að borga honum, en þeir efnaðri guldu
honum eitthvað eftir áætlun, sem ekki var ætíð nákvæm. Af
kirkjuverkunum varð hann frægari en fjármálum. Var það
almannarómur, að sem prestur bæri hann höfuð og herðar
yfir embættisbræður sína hér í Borgarfirði. Á sumrum var
kirkja sótt svo vel í hans tíð, að mikill fjöldi varð að standa
úti, auk þess sem í kirkjuna tróðst. Var það oft utan fyr>r
Skarðsheiði og vestan úr Mýrasýslu. Var sem alt hjálpaðist