Prestafélagsritið - 01.01.1928, Blaðsíða 173

Prestaféiagsritið. Tvö bréf frá séra Jóni Djarnasyni. 159
að hann er einstrengilegri og ófrjálslyndari og jafnvel »fana-
tiskari* í trúarefnum en nokkur annar maður, sem ég fyr hefi
kynst, og líka merkti ég það, að hans skoðanir yfir höfuð eru
skoðanir allrar sýnódunnar. Þannig álítur hann og yfir höfuð
þetta kirkjufélag, að ekkert sé gott og gilt, alt fordæmanlegt
og bölvað, sem ekki er alveg eftir orðum Lúters og hinna
ströngustu Lúterana eftir hans daga. Trúarjátningum lúterku
kirkjunnar fylgja þeir náttúrlega fast fram, en þeir ganga líka
talsvert lengra, og hafa samið og samþykt nákvæmar reglur
fyrir flestum atriðum trúarinnar — miklu takmarkaðri en í
symbolunum —, líka reglur fyrir réttri útskýring ritningar-
innar, tínda saman úr fornlúterskum guðfræðisritum, sem hver
prestur er skyldur til að fylgja í einu og öllu. Að Lúter hafi
verið »infallibilis« uppástanda þeir ekki í orðum, en það er
auðséð, að þeir hjartanlega trúa því og breyta rækilega þar
eftir; þessvegna citera þeir hann á prédikunarstólnum sem
álíka auctcritas eins og ritninguna. Symbola setja þeir í raun
réttri ofar en ritninguna, því þeir heimta, að gengið sé út
frá því sem gefnu, að hvert orð í þeim sé sem ritningarinnar.
Þeir segjast fylgja þeim »qvia cum sacra scriptura consen-
tiunt«, ekki »qvia et quatenus*. Þannig fylgja þeir því fast
fram, að páfinn sé antikristurinn, af því það stendur í sumum
játn. lútersku kirkjunnar og Lúter uppástóð að svo væri. í
því skyni er í einni opinberri kirkjubæn þeirra kafli, þar sem
þess er beðið til guðs, að hann vilji troða páfann í Róm undir
fótunum o. s. frv., sem ég álít »blasfemí« og kristilegt hneyksli,
hvað sem svo Lúter sagði í sinni tíð. Líka framfylgja þeir
því, að ritningin sé inspíreruð upp á þann eldgamla orþó-
doxismi-máta, nl. að hvert orð sé þar eins bókstaflega ritað
af heil. anda, eins og ég nú rita bréf þetta; ennfremur að
ritningin öll sé Ijós og skiljanleg (»klar«); ennfremur að alt
eigi að skilja eftir orðunum. Af þessu síðasta uppástandi leiðir
það, að þeir álíta náttúrufræði og stjörnufræði óguðleg vís-
indi, með því að þau, að þeirra ætlan, verða eigi samrýmd
við bókstaf biblíunnar. Þannig hefir það verið uppástaðið hér
í sýnódunni og að minsta kosti gat ég heyrt það á Páli Þor-