Prestafélagsritið - 01.01.1928, Blaðsíða 218
204 MagnÚS jónsson: PrestafélagsriliO.
hvar kirkjur skuli standa". 1 þessu formi var svo ákvæðið endanlega
samþykt.
Mentamálaráð getur því gripið all verulega inn í þessi mál. Auðvitað
er engin trygging fyrir því, að í því sitji nokkur maður, sem nokkra
þekking hefir á þessum sérstöku málum eða nokkurn áhuga á þeim.
Sýnist þetta heldur undarleg ráðstöfun og í meira Iagi óviðkunnanleg.
4. Breyting var gerð á jarðræktarlögunum, sem snertir sveitapresta
talsvert. Til bóta er það, að afgjald eftir hlunnindi prestsetra reiknast
með í því, sem prestar geta unnið af sér með jarðabótum. En aftur á
móti munu kjörin verða lakara fyrir það, að nú er ákveðið, hve hátt
má meta hvert dagsverk í þessu skyni. Mun það hafa áður verið metið
eftir verðlagsskrárverði á dagsverki um heyannir. En nú var það ákveðið
í stjórnarfrumvarpinu að dagsverkið skyldi metið 4 kr. 50 aura. — Þessu
var svo breytt þannig, að prestar þurfi ekki að inna af hendi meiri upp-
hæð en afgjaldinu nemur og dagsverkið metið á 3.50 kr. og var það
betra. En efri deild færði það niður í 3.00 kr.
I neðri deild var gerð tilraun til þess að breyta þessu svo, að heita
mátti að alt væri gert ónýtt, ef samþykt hefði verið. Halldór Stefánsson
bar þar fram breytingartillögu, þar sem farið var fram á, að landsetar
ríkissjóðs fengi þriðjungi hærri styrk en alment er veittur. Þetta hefði
verið sama sem að taka fyrir þær framkvæmdir, sem jarðræktarlögin hafa
komið af stað á þjóðjörðum og kirkjujörðum. En sem betur fór tókst
að bana þessari breytingartillögu.
5. Prestar eins og aðrir embættismenn verða all-hart fyrir barðinu á
tekjuskattshækkun þeirri, sem Héðinn Valdimarsson bar fram og fékk
samþykta. Hækkar tekjuskatturinn um Vi. Er það helzta svarið, sem
embættismenn fengu hjá þinginu við eindregnum tilmælum sínum um
einhverja bót á launakjörunum. Auðvitað fá þeir Iíka að kenna á öðrum
skatta- og tollahækkunum þingsins, en þessi tekjuskatfshækkun kemur
lakast niður, og er beinlínis ekkert annað en launalækkun.
6. Þingið samþykti heimildir til stjórnarinnar að selja prestsetursjörð-
ina Garða á Akranesi og tvo túnbletti, sem Garðakirkja á Alftanesi á í
miðjum Hafnarfjarðarkaupstað. Þá var og samþykt að friða fyrir lax-
veiði svokallað Nikulásarker í Norðurá, sem Stafholtskirkja á, svo og
að selja spildu úr prestsefrinu Kálfholti.
7. Loks skal hér minnast á það málið, sem hæpnast verður að telja
allrá þeirra mála, sem kirkjuna varða og voru fyrir þessu þingi, en það
er lögin um Strandarkirkju og sandgræðslu í Strandarlandi. Er hér ekki
rúm til að rekja allar breytingar, sem urðu á þessu frumvarpi undir
meðferð þess á þinginu. En það var keyrt í gegn um þingið, að taka
af sjóði Strandarkirkju alt að 10000 krónur á árunum 1928 og 1929 og
síðan 1000 krónur á ári, til sandgræðslu í Selvogi. Til málamyndar er
svo Strandarkirkju gefið Strandarland. Kirkjufén eru sett undir umsjón