Prestafélagsritið - 01.01.1928, Blaðsíða 99
94
Sigurður P. Sívertsen:
Presf afélagsritiö -
Þá eru leikmennirnir ekki síður sundraðir, og eins og skilj-
anlegt er, hefir æsingin verið einna mest hjá þeim. Starfa
fjöldamargir leikmenn að trúmálum á einhvern hátt og eru
sumir þeirra ófúsir til samvinnu við presta yfirleitt, sumir
jafnvel prestum æði óvinveittir.
En þrátt fyrir alt er þó mikill kraftur í norsku kirkjulífi
og margt af því að læra. Á norska kirkjan marga góða menn„
sem leiða vilja kirkjuna til meiri sjálfstæðis út á við og á
heilbrigðar brautir inn á við. Biskuparnir hafa haldið fundi til
þess að ræða kirkjunnar mál og reyna að sameina á heilbrigð-
um grundvelli. Einnig kemur nú árlega út mikið og merkilegt
rit, »Norvegia sacra«, sem allir biskuparnir standa að. Er
margt gott í því riti, meðal annars árlegar skýrslur allra
biskupanna. Er fróðlegt að lesa þær og gefa þær góða hug-
mynd um margvíslega starfsemi norsku kirkjunnar.
Söfnuðirnir hafa með lögunum um sóknarnefndir og safn-
aðarfundi frá 1920 fengið aukna sjálfstjórn og aukin réttindi.
Einnig hefir tekist á síðari árum að efla safnaðarvitundina.
Er vonandi, að meiri samvinna takist milli kirkjunnar manna
í framtíðinni, svo að betur takist að sameina alla krafta til
baráttu gegn efnishyggju og vantrú.
Þá er komið að Danmörku.
Þar er hvorki kirkjuþing, né erkibiskup, fremur en í Noregi,
en þar er safnaðarvitundin ríkust á Norðurlöndum, að því er
kunnugir menn segja. Enda er Danmörk svo þéttbýlt land og
samgöngur svo auðveldar, að skiljanlegt er, að hvergi sé
hægra að koma saman en þar. Þar sem svo er, getur mest
borið á kristindóminum sem samkomukristindómi. Það hefir
sínar góðu hliðar, sína kosti, en einnig sína galla. Með því
ber mikið á allri kristilegri starfsemi, en hvort kristindómurinn
nær á þann hátt betur til einstaklingsins, getur oft verið
álitamál.
Þar sem mikið er um kristilega og kirkjulega fundi og
félagsskap, eins og í Danmörku, er eðlilegt að stefnur séu