Andvari - 01.01.1973, Síða 136

134
ANDRÉ COURMONT
ANDVARI
þess að eg fái Skírni reglulega. Það er
besta hressun mín að lesa íslenzku. Og
svo er nú annað: eins og þú veizt er eg
nú við Bureau dc la Presse Etrangér í
París: starf mitt er að lesa útlend blöð,
sérstaklega ensk, og þýða það sem mér
finnst mcrkilegt, cða þá bara bcnda á því.
Aðrir vinna i þýzkum, hollcnzkum etc.
blöðum; við lesurn næstum því hvert ein-
asta blað sem kemur út í heiminum. Nú
ætla eg að stofna íslenzka grcin í þeirri
stofu; eg sendi þér í gær símskeyti til að
biðja þig að byrja undir eins að senda
mér reglulega nokkur íslenzk blöð: eg
nefndi Isafold og Lögrjettu, af því eg hcld
þær eru mestu blöðin; en ef þú hcldur
öðruvísi, sendu mér þau blöð sem þér
finnast best til þess fallin að fræða mann
um hugarfar og skoðanir Islendinga um
stríðið, hagfræðilegar framfarir, útlenda
politík, mcrkilega atburði á sjó og landi
o. s. f.
Eg vona þú gerir það sem fljótast. Auð-
vitað kostar það nokkuð; þú segir mér það
í bréfi, og svo sendi eg þér peningana.
Svo, ef stofan nýa hepnast tckur franska
stjórnin ,,abonnement“ í þessum blöðum.
Eg þakka þér af öllu hjarta fyrir þessa
miklu fyrirhöfn; mcð því hjálpar þú starfi
okkar, og sérstaklega gerir þú stóran greiða
þínum góða vini.
Nú líður mér bærilega; cinn fingur er
ónýtur í hendinni, og rjetta augað fjarska
slæmt; yfirhöfuð, er eg ekki eins hraustur
og eg var: mér er nokkuð ilt í taugunum;
en það lagast mcð tímanum.
Segðu Jónasi að eg bið honurn fyrir-
gefningar; eg hef svo lítinn tíma: vinnu-
tímar: 8 til 12 og 2 til 7, sunnudaga líka!
og svo ferðin frá og til La-Varenne! Segðu
Guðmundi Magnússyni að eg ætla að
skrifa honum með fyrsta tækifæri. Eg
hcld Jón Jakobsson sé búinn að dæma mig
til fulls, en rcyndu að afsaka mig; hvcrnig
líður 'Hclgu, eg heyrði hún væri veik.
Eg bitti Austin hjónin nýlega: þau
báðu mig að senda þér og Jónasi bestu
nýársóskir. Eg hef ekki séð Prof. Verrier
í hálfan mánuð, hann ætlar að fara til
Scandinavíu bráðum. Eg bcfði sjálfur átt
að fara til Llppsala sem lectcur, en það
drcgist svo að Uppsala fólkið befir fundið
annan rnann.
Eg veit ekki með vissu hvort eg eigi
ekki eftir fáa mánuði að fara aftur í
skotgryfjur cn það getur vel skeð.
Eg sje í huganum hvar Rauðará er; ó
þú sæli maður! Skipið mitt er komið
manndrápsbyl, og eg hefi velkst í marga
daga; hvenær fer að batna, og á eg að lifa
sólskinsdagana sem á eftir koma?
Eg bið kærlega að hcilsa konu þinni,
og scndi dóttur þinni koss, fyrst hún
Icyfir mér það. Margar hjartanlegar þakk-
ir og bróðurleg ást frá
þínum einlæga vin
A. Courmont.
Æskuástir, þ.e. smásögur Huldu, prentaSar
1915. - grein Jnn í lsafold, Guðmundur ritaði
grein í Isafold 6. janúar 1915, og nefndist hún
Samskot til Belga. I greininni er níðingsverkum
Þjóðverja í Belgíu líkt við það, er sendimenn
Þorvalds Vatnsfirðings vógu Amunda, fátæk-
an bónda, þar er hann sló á heyteig, „en kona
hans rakaði Ijá eftir honum og bar reifabarn
á baki sér, það er bún fæddi á brjósti sér,“
eins og segir í Hrafns sögu Sveinbjarnarsonar,
17. kap. - abonnement, áskrift.