Prestafélagsritið - 01.01.1928, Qupperneq 210

196
Sigurður P. Sívertsen:
Prestafclagsritið.
brandur Björnsson formaður, en meðstjórnendur Jón prófastur Pálsson
og séra Gunnar Arnason.
I ráði er svo að stofnuð verði fyrst í næsta mánuði deild fyrir Vest-
urland. Hafa fimm sóknarprestar á Vesturlandi, — og er prófasturinn á
ísafirði þar í broddi fylkingar —, boðað til stofnfundar á ísafirði 1.
sept. þ. á. Verður prestafélag Vestfjarða þá fjórða deildin.
Er gleðilegt til þess að hugsa, að félagsandi er þannig að eflast meðal
prestastéttarinnar. Og er enginn vafi á, að slíkar félagsstofnanir sem
þessar geta haft víðtæka þýðingu fyrir kirkjulíf á landi voru, ef rétt er
á haldið. Því að deildir þessar geta haft mikið verksvið og nóg verkefni.
Skal það fyrst talið, sem sjálfsagðast er að leiði af þessum félags-
stofnunum, en það er aukið samstarf presta og aukin viðkynning, og þar
af leiðandi meiri bróðurhugur og meiri samheldni.
En fundarhöld deildanna geta náð til margra fleiri en prestanna einna.
Þar sem 2 prófastsdæmi stofna deild má t. d. sameina héraðsfundi deild-
arfundunum. Svo var gert á Eiðum í fyrra og fór vel á því. Einnig
mætti hafa sóknarnefndarfundi í sambandi við þá, fundi fyrir organleik-
ara, fundi fyrir prestskonur, fyrir formenn kvennfélaga, fyrir stjórnendur
ungmennafélaga, o. s. frv. Einnig er eðlilegt, að einn fundardagur sé
helgaður almenningi, með messugerð, fyrirlestrum og umræðum, eins og
var á fundunum í Vallanesi 1926 og á Eiðum 1927. Myndast á þann
hátt samvinna milli presta og leikmanna, sem nauðsynlegt er að aukist
og sem ómetanlega margt gott getur haft í för með sér.
Þá ættu prestafélagsdeildirnar að geta haft forgöngu í ýmsum málum,
sem söfnuðina varða og kirkjuna í heild, og á þann hátt orðið mið-
stöðvar góðra áhrifa íslenzku kirkjulífi til blessunar.
Aríðandi er, að öllum kirkjunnar mönnum sé það ljóst, að kirkjan er
ekki stofnun, sem fáeinir embættismenn bera ábyrgð á, heldur fyrst og
fremst lifandi félagsheild, sem þrífsf því betur og eflist þvf meir, sem
meiri verður samvinna félagsmanna, samheldni, bróðurhugur og ein-
ingarandi.
4. Launamál presta.
Félagsstjórninni bárust bréf og skýrslur, sem gefa óglæsilega Iýsingu
á efnahag og starfskjörum allmargra presta, einkum þeirra, er byrjuðu
prestsskap um það leyti sem dýrtíðin var mest. Hún fékk einnig álit
nefndar þeirrar, sem kosin var að tilhlutun aðalfundar Prestafélagsins
1927 til þess að vera félagsstjórninni til aðstoðar við undirbúning á
launakjörum prestastéttarinnar; lét hún vélrita álitsskjalið og sendi það
til biskups og landsstjórnar og Sambands starfsmanna ríkisins. — Voru
tillögur nefndarinnar þessar: „1. Byrjunarlaun presta séu að minsta kosti
3000 kr. á ári og hækki á 10 árum upp í 4500 kr. — 2. Laununum
fylgi full dýrtíðaruppbót, svo sem hún á hverjum tíma verður ákveðin að